Από τον Γιώργο Αναγνωστόπουλο (ή πυγολαμπίδα!)
Το περιοδικό "Κυβερνογράφοι"
και η στήλη "γHELLASτε ON-LINE"
δεν ήταν επίσημοι χορηγοί
της Εθνικής Ολυμπιακής μας Ομάδας.
(Ορίστε μας!)
Αντί προλόγου...
Επειδή έχω όρεξη -καλοκαίρι είναι, είναι δυνατόν να μην έχω;- πάλι σας έχω πολλά καλούδια. Το πρώτο μέρος επονομάζεται "Σχολικά μαργαριτάρια" και είναι αυτό ακριβώς που λέει: Λάθη μικρών και όχι-και-τόσο-μικρών παιδιών στο σχολείο. Το δεύτερο μέρος είναι τα καθιερωμένα ανέκδοτα, που λόγω της εποχής είναι λίγα. Όλοι προτιμάνε φαίνεται τα μπάνια και τις βουτιές στης θάλασσα παρά τα ανέκδοτα.
Τα κάτωθι είναι από διαγωνίσματα και εκθέσεις που σίγουρα δε βαθμολογήθηκαν με άριστα. Σε πολλές από τις απαντήσεις τους είναι εμφανέστατη η μπερδεψοκατάσταση που επικρατεί για διάφορα γεγονότα καθώς και η αθωότητα με την οποία σκέφτονται.
Διάλειμμα!
Η καντίνα είναι ανοιχτή και σας περιμένει με σουβλάκια, τυροπιτοειδή και αναψυκτικά!
(Ρε, λες να με επηρέασαν τα θερινά σινεμαδάκια;)
- Δώδεκα ώρες μετά την επιτυχία του Πύρρου στην Ατλάντα βγήκε έκτακτο δελτίο από τον πρόεδρο της Δ.Ο.Ε. ότι αναγκάζονται να πάρουν πίσω το μετάλλιο από τον Πύρρο γιατί στα ούρα του βρέθηκαν ίχνη από Πέπσι κόλα.
(Όσοι δεν το καταλάβατε, να σας θυμίσω ότι οι Ολυμπιακοί έλαβαν χώρα στην Ατλάντα, γενέτειρα της Κόκα κόλα.)
- Ήταν ένας τυπάκος που ποτέ του δεν είχε πειράξει ούτε μύγα και ήταν πολύ ντροπαλούλης. Μια μέρα λοιπόν, η κοπέλα του του ζήτησε να κάνουν έρωτα και αυτός πήγε στο φαρμακείο για να αγοράσει προφυλακτικά. Όμως ντρεπόταν να τα ζητήσει από το φαρμακοποιό. Τελικά, αφού είχε κοκκινίσει και είχε γίνει σαν παντζάρι, του λέει τι θέλει.
- Αυτό ήταν τόση ώρα, ρε φίλε; Κάτσε να πάω να σου φέρω από μέσα.
Ύστερα από λίγο ψάξιμο στην αποθήκη, ο φαρμακοποιός τού λέει:
- Ρε γαμώτο, πρέπει να μου τελείωσαν. Για κάτσε λίγο. (Βγαίνει έξω και φωνάζει στον περιπτερά απέναντι) Ρε Μήτσο! Έχεις μήπως προφυλακτικά;
- Όχι, ρε! Μου τελείωσαν. Ρώτα τον Γιώργο.
- (Φωνάζει στον περιπτερά στην άλλη γωνία) Γιώργοοο! Μπας και έχεις κάνα προφυλακτικό;
- Έχω, ρε.
Πάει ο φαρμακοποιός, παίρνει ένα κουτάκι με προφυλακτικά και επιστρέφει. Ο φίλος μας, εν τω μεταξύ, έχει πεθάνει από την ντροπή του. Πληρώνει το φαρμακοποιό και, βγαίνοντας έξω, φωνάζει:
- Και για όσους δεν κατάλαβαν, ΠΑΩ ΝΑ ΓΑΜΗΣΩ!
- Ελλάδα. Έτος 2001. Παρ' όλα τα νομοσχέδια και τα μέτρα, ο πληθωρισμός δε λέει να κατέβει και οι Έλληνες πολίτες παίρνουν μέτρα. Ο "μέσος" Έλληνας πολίτης, που ζει στην Εκάλη, αναγγέλλει στη γυναίκα του:
- Γυναίκα, τα λεφτά τελειώνουν. Πρέπει να απολύσουμε την υπηρέτρια, άρα πρέπει να μάθεις να μαγειρεύεις.
- Καλά, αντρούλη μου.
- Πρέπει να μάθεις και να κλαδεύεις για να διώξουμε και τον κηπουρό, όμως.
- Καλά, αντρούλη μου.
- Να πάρεις και δίπλωμα οδήγησης για να διώξουμε και το σοφέρ.
- Καλά, αντρούλη μου. Δε μαθαίνεις κι εσύ να γαμάς για να διώξω και τον αδερφό σου;
- Φεύγοντας από την Εκάλη, ένα αντρόγυνο συζητά σε κάποιο λιγότερο πλούσιο προάστιο της Αττικής.
- Άντρα μου, έλα να φτιάξεις τη λάμπα που κάηκε στην κουζίνα.
- Και τι είμαι εγώ; Ηλεκτρολόγος;
Την άλλη μέρα...
- Αντρούλη μου, ο κήπος χρειάζεται κλάδεμα.
- Και τι είμαι εγώ, ρε γυναίκα; Κηπουρός;
Την επομένη...
- Αντρούλη, έλα σε παρακαλώ να φτιάξεις το νιπτήρα που στάζει.
- Και τι είμαι εγώ, ρε γυναίκα; Υδραυλικός;
Ύστερα από μια εβδομάδα, επιστρέφει στο σπίτι ο σύζυγος μετά τη δουλειά και βλέπει ότι ο κήπος είναι κουρεμένος, η λάμπα αλλαγμένη και ο νιπτήρας δε στάζει.
- Τι έγινε, ρε γυναίκα; Τα έφτιαξες;
- Όχι, δεν τα έφτιαξα εγώ αλλά ο γείτονάς μας. Αλλά, για να του το ανταποδώσω, ήθελε είτε να του φτιάξω μια τούρτα με φράουλες και σαντιγί είτε να με γαμήσει.
- Και του έφτιαξες την τούρτα;
- Και τι είμαι εγώ; Ζαχαροπλάστης;
- "Ήμουν, λοιπόν, στη Σαντορίνη και κοίταζα το ηλιοβασίλεμα στην Οία. Εκεί που αγνάντευα τον ήλιο ακούω μια φωνή:
- Καλέ κύριε, πάρτε με αγκαλιά.
Κοιτάζω δεξιά, τίποτα. Κοιτάζω αριστερά, τίποτα. Κοιτάζω κάτω και τι να δω. Ένα βατραχάκι. Εκεί που το κοίταζα, μου ξαναλέει:
- Σας παρακαλώ, καλέ κύριε, πάρτε με αγκαλιά.
Τσιμπιέμαι, ξανατσιμπιέμαι και το βατραχάκι είναι ακόμα εκεί. Τι να κάνω, το παίρνω αγκαλιά. Μετά μου λέει:
- Τώρα δώστε μου ένα φιλάκι.
Τι να κάνω κι εγώ, ήξερα το παραμύθι με τον πρίγκιπα και έλεγα μπας και μεταμορφωθεί σε πρίγκιπα και μου δώσει και κάνα φράγκο. Το φιλάω λοιπόν και δε γίνεται τίποτα. Και τότε είναι που μου λέει:
- Και τώρα, κάντε μου έρωτα!
Εκεί τρελάθηκα, αλλά είπα μέσα μου πως όλα αυτά τα φαντάζομαι, γι΄αυτό λοιπόν κατεβάζω το παντελόνι μου και, με το που ακουμπάω το όργανό μου πάνω στο βάτραχο, μεταμορφώνεται, σε ένα πανέμορφο δεκατετράχρονο κοριτσάκι.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ. ΟΧΙ ΟΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Η ΜΑΝΑ ΤΗΣ."
- Κατ'αποκλειστικότητα η τρομερή ιστορία του αεροπλάνου της TWA: Λίγο μετά την απογείωση, ανακοινώθηκε στους επιβάτες ότι ο κινητήρας έπιασε φωτιά και πως δεν υπάρχει περίπτωση να σωθεί κανείς. Εκείνη τη στιγμή πετάγεται ένα πανέμορφο δεκαεξάχρονο μουν...εεεε... κορίτσι από το κάθισμα του και φωνάζει:
- Είμαι δεκαέξι χρονών και δεν έχω ολοκληρωθεί σαν γυναίκα. Είναι λοιπόν κανείς πρόθυμος να με κάνει να νιώσω ολοκληρωμένη σαν γυναίκα;
Την πλησιάζει ένας ψηλός μελαχρινός νέος και αρχίζει να βγάζει νωχελικά το πουκάμισό του μπροστά της. Εκείνη θαυμάζει τα μπράτσα του και κάνει την πλάτη του καθίσματος πίσω για να βολευτεί. Εκείνος βγάζει το πουκάμισό του, της το πετάει όπως πέταγε η Κιμ Μπάσιντζερ τα εσώρουχά της στον Μίκι Ρουρκ και της φωνάζει:
- Να! Σιδέρωσέ το!
- Είναι ένας Γάλλος, ένας Αμερικάνος κι ένας Πόντιος (σ.σ. κανονικά είναι Βέλγος, γιατί το ανέκδοτο είναι γαλλικό και οι Γάλλοι έχουν τους Βέλγους όπως εμείς τους Πόντιους) σε ένα αραβικό εμιράτο. Δεν έχουν να φάνε και αναγκάζονται να κλέψουν για να ζήσουν. Όμως, για κακή τους τύχη, τους συλλαμβάνουν και τους επιβάλλουν τη θανατική ποινή. Ο Γάλλος υποστηρίζει πως, λόγω παράδοσης, επιθυμεί να εκτελεστεί με την γκιλοτίνα. Φέρνουν λοιπόν μια γκιλοτίνα και τον αποκεφαλίζουν. Ο Αμερικάνος τότε λέει πως θέλει να πεθάνει με την μέθοδο της ηλεκτρικής καρέκλας. Φέρνουν μια ηλεκτρική καρέκλα και πάνε να εκτελέσουν τον Αμερικάνο. Όμως, η καρέκλα δε λειτουργούσε και οι αρχές το θεώρησαν αυτό θαύμα και δεν εκτέλεσαν τον Αμερικάνο. Ρωτάνε τέλος τον Πόντιο πώς επιθυμεί να πεθάνει και λέει αυτός:
- Επειδή βλέπω ότι η καρέκλα δε δουλεύει, νομίζω ότι θα προτιμήσω την γκιλοτίνα.
- Ένας πατέρας ανησυχούσε για το σεξουαλικό προσανατολισμό του γιου του και τον πάει σε έναν ειδικό σεξολόγο. Ο γιατρός βλέπει το παιδί και του λέει να γδυθεί για να τον εξετάσει. Τον ακουμπάει στην κοιλιά με το δάχτυλό του και του λέει:
- Πες εκατό.
- Εκατό.
Τον ακουμπάει στο γόνατο:
- Πες εκατό.
- Εκατό.
Τον ακουμπάει στην πλάτη:
- Πες εκατό.
- Εκατό.
Του βάζει ένα δάχτυλο στον κώλο.
- Πες εκατό.
- Ένα, δύο, τρία, τέσσερα ...
- - Τι είπε ο Πόντιος όταν του έπεσε το κινητό;
- Ericsson!
- Υπάρχουν πολλών ειδών ψέματα: τα αθώα ψέματα, τα χοντρά ψέματα και οι στατιστικές.
- - Μαμά, τώρα που είμαι δεκαέξι χρονών, μπορώ να φορέσω σουτιέν;
- Όχι, Μανώλη.
- Καλά, τη στάση 69 όλοι την ξέρετε, αλλά η στάση 68 ποια είναι;
- Πάρε μου μια πίπα και σου χρωστάω.
- Πάει μια Λαρισαία σ' ένα μπαρ και λεει στον μπάρμαν:
- Ήνα κονιάκ!
- Μηταξάς;
- Α στου διάλου, ρε! Ξύσ΄τα μονάχος!
- Ένας τύπος σ' ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων υποδέχεται στο δωμάτιό του το διευθυντή του ξενοδοχείου:
Δ: Κύριε, είμαι αναγκασμένος να σας ζητήσω να φύγετε από το ξενοδοχείο.
Τ: Μα, γιατί; Τι έκανα;
Δ: Ο λόγος είναι το ότι κατουρήσατε στην πισίνα!
Τ: Τιιι! Μα αυτό είναι γελοίο! Όλος ο κόσμος κατουράει στην πισίνα!
Δ: Όχι όμως από το βατήρα, κύριε!
- Πάει ένας Λαρ'σαίος να αγοράσει κολόνια από ένα χλιδάτο μαγαζί στο Κολωνάκι:
- Δησποινίς, θέλου αυτή την κουλόνια.
- Μάλιστα, κύριε. Τη θέλετε for men;
- Ούχι, καινούρια τηνε θέλω.
- Δύο πράγματα μισώ: το ρατσισμό και τους μαύρους!
- Εγώ δεν είμαι ρατσιστής... Αυτοί είναι μαύροι!
- - Τι είναι χειρότερο από να βρεις μια κατσαρίδα στο σάντουίτς σου;
- Να βρεις μισή!
- - Ποιο είναι το πιο έξυπνο πράγμα που βγήκε από στόμα γυναίκας;
- Η πούτσα του Αϊνστάιν!
- Τοποθεσία: Αρχαία Ελλάδα. Ο Οιδίποδας περιπατεί εις την αγορά και τηρεί (βλέπει, τέλος πάντων) ένα Συρακούσιο (κοινώς: αράπη) στο forum:
- Τι γίνεται, καλέ μου φίλε;
- Hey, what's up, motherfucker?
- Πάει ένας Πόντιος σε ένα σινεμά στο Νιου Υόρκ Σίτυ και βλέπει ένα έργο με τον James Bond. Μετά την παράσταση, ο Σον Κόνερι που ήταν εκεί όλως τυχαίως, τον πλησιάζει και του λέει:
- My name is Bond. James Bond.
Και απαντάει ο Πόντιος:
- My name is Pont. Roso Pont.
- Μια κυρία της υψηλής κοινωνίας κάνει την καθημερινή της βόλτα στο πάρκο και, εκεί που περπατάει αμέριμνα, βλέπει μια πάπια πασαλειμμένη με σκατά. Αποφασίζει να την καθαρίσει, οπότε βγάζει από την τσάντα της ένα χαρτομάντιλο και τη σκουπίζει προσεκτικά. Προχωράει λίγο παρακάτω και ξαναβλέπει μια πάπια στην ίδια (σ)κατάσταση. Βγάζει πάλι ένα χαρτομάντιλο και καθαρίζει και αυτή την πάπια. Κάνει άλλα δέκα βήματα και βλέπει ακόμη μια πάπια πασαλειμμένη. Βγάζει πάλι ένα χαρτομάντιλο και την καθαρίζει κι αυτή. Κάνει να φύγει, αλλά την προλαβαίνει μια αντρική φωνή από τους θάμνους:
- Συγγνώμη, καλή μου κυρία, μήπως έχετε κι άλλο ένα χαρτομάντιλο να μου δώσετε;
- (Κοιτάει γύρω της και δε βλέπει κανέναν αλλά απαντάει) Όχι, δυστυχώς μου τελείωσαν.
- Κρίμα, θα αναγκαστώ να χρησιμοποιήσω άλλη μια πάπια.
- Πάει ένας τύπος σε ένα μανάβικο να αγοράσει ένα λάχανο. Όμως το μόνο λάχανο που είχαν εκεί ήταν τεράστιο και δεν το ήθελε ολόκληρο. Πιάνει λοιπόν το βοηθό του μανάβη και του λέει αν γίνεται να πάρει μόνο το μισό:
- Μα τι λέτε, κύριε, δεν είναι δυνατόν να σας πουλήσω μόνο το μισό λάχανο. Θα με σκοτώσει το αφεντικό μου!
- Είτε παίρνω το μισό είτε δεν παίρνω τίποτα.
- Καλά, περιμένετε μισό λεπτό να ρωτήσω το αφεντικό μου.
Ο βοηθός πηγαίνει προς το μανάβη, αλλά δε βλέπει ότι τον ακολουθεί και ο πελάτης:
- Αφεντικό, είναι έξω ένας μαλάκας που θέλει να αγοράσει μισό λάχανο... (γυρίζει και βλέπει το "μαλάκα" να τον κοιτάει με άγριο βλέμμα και συνεχίζει να μιλάει για να καλύψει τα λόγια του)... και είναι και ο κύριος από εδώ που θέλει να αγοράσει το άλλο μισό.
Ο μανάβης κατάλαβε τι παρά λίγο να γίνει και έδωσε το μισό λάχανο στον πελάτη. Ύστερα, πιάνει το βοηθό του και του λέει:
- Μπράβο, ήσουν πολύ έξυπνος για να καλύψεις ό,τι είπες. Γι΄αυτό κι εγώ θα σε μεταθέσω στο μεγάλο μου μανάβικο στο Αιγάλεω.
- Στο Αιγάλεω; Μα εκεί μένουν μόνο πουτάνες και ποδοσφαιριστές!
- Μα, και η γυναίκα μου εκεί είναι.
- Α, και σε ποια ομάδα παίζει;
- Κλασικό σενάριο ανεκδότου: Ένα αεροπλάνο πετάει πάνω από τη ζούγκλα με επιβάτες έναν Έλληνα, ένα Γερμανό και έναν Ιταλό. Σε μια φάση παθαίνει βλάβη ο μοναδικός κινητήρας του αεροπλάνου (ναι, δεν το περιμένατε) και αρχίζει το αεροπλάνο να χάνει ύψος και να προσγειώνεται στην αχανή ζούγκλα. Εκεί όλοι λιποθυμούν και τους πιάνουν οι ιθαγενείς. Τους πάνε μπροστά στον αρχηγό και ο αρχηγός τούς ρωτάει:
- Εσύ από πού είσαι;
- Από τη Γερμανία.
- Εσύ;
- Από την Ιταλία.
- Εσύ;
- Από την Ελλάδα.
- Μα καλά, κι ο Πόντιος πού είναι;
- Πριν από πολλά πολλά χρόνια, ένα πλοίο που μετέφερε αγαθά στην Καραϊβική πέφτει στο δρόμο ενός πειρατικού πλοίου. Ο αυτός-που-είναι-πάνω-στο-κατάρτι-και-δε-θυμάμαι-πώς-τον-λένε φωνάζει:
- Πειρατές!
Ο καπετάνιος φωνάζει:
- Όλοι σε θέση μάχης! Βοηθέ! Έλα εδώ!
- Διατάξτε, καπετάνιε!
- Φέρε μου γρήγορα το κόκκινό μου πουκάμισο.
- Μάλιστα.
Πάει ο βοηθός και του φέρνει το κόκκινο πουκάμισο και ο καπετάνιος το φοράει.
Μετά τη μάχη με τους πειρατές, την οποία δεν πρόκειται να σας περιγράψω γιατί θα βαρεθείτε, οι "καλοί" βγήκαν νικητές. Όλοι όμως παραξενεύτηκαν για το ότι ο καπετάνιος ζήτησε το κόκκινο πουκάμισό του.
Ύστερα από καμιά βδομάδα, ακούγεται πάλι η φωνή του πώς-τον-λένε:
- Δύο πειρατικά πλοία μάς κάνουν επίθεση!
Ο καπετάνιος πάλι φωνάζει:
- Όλοι σε θέση μάχης! Βοηθέ! Έλα εδώ!
- Διατάξτε, καπετάνιε!
- Φέρε μου γρήγορα το κόκκινό μου πουκάμισο.
- Μάλιστα.
Πάει ο βοηθός και του φέρνει το κόκκινο πουκάμισο και ο καπετάνιος το φοράει.
Μετά τη μάχη, όπου οι καλοί ξανανικάνε, όλοι αρχίζουν να συζητάνε το κόκκινο πουκάμισο. Κάποιοι νόμιζαν ότι ο καπετάνιος το κάνει επειδή το θεωρεί γούρι του ή κάτι τέτοιο. Κάποιοι όμως δεν άντεξαν και τον ρώτησαν:
- Το κόκκινο το πουκάμισο το φοράω για έναν και μόνο λόγο. Αν πληγωθώ στη μάχη, δε θα φαίνεται το αίμα μου και εσείς θα συνεχίσετε να πολεμάτε γενναία.
Όλοι παραδέχτηκαν τον καπετάνιο τους και του έδωσαν συγχαρητήρια για την ιδέα του.
Μετά από δυο εβδομάδες ταξίδι, ακούγεται η φωνή του "εκείνου":
- Δέκα πειρατικά πλοία μάς κάνουν επίθεση από βορρά.
Ο καπετάνιος πάλι φωνάζει:
- Όλοι σε θέση μάχης! Βοηθέ! Έλα εδώ!
- Διατάξτε, καπετάνιε!
- Φέρε μου γρήγορα το καφέ μου παντελόνι.
- Ένας τύπος περνάει το δρόμο και βλέπει έναν άλλο τύπο ξαπλωμένο στη μέση του δρόμου με το αφτί του κολλημένο στην άσφαλτο. Ο ξαπλωμένος τύπος τού λέει:
- Μαύρη Mercedes cabrio. Δύο επιβάτες, ένας άντρας μελαχρινός και μία γυναίκα ξανθιά. Πινακίδες: ΥΚΑ 1664.
Ρωτάει ο άλλος έκπληκτος:
- Καλά, όλα αυτά τα κατάλαβες ακούγοντας απλώς;
- Όχι, ρε μαλάκα. Είναι το αμάξι που με πάτησε.
- Σε ένα μπαρ, ένας τύπος γυρνάει στον διπλανό του:
- Φίλε, θες να σου πω ένα ποντιακό ανέκδοτο;
- Κοίτα. Πριν μου το πεις θέλω να σου πω ότι είμαι Πόντιος, έχω ύψος δύο μέτρα και είμαι εκατόν σαράντα κιλά. Ο διπλανός μου είναι και αυτός Πόντιος, έχει ύψος δύο μέτρα και είναι εκατόν τριάντα κιλά. Ο διπλανός του είναι κι αυτός Πόντιος, έχει ύψος δύο μέτρα και βάρος εκατόν πενήντα κιλά. Εξακολουθείς να θέλεις να μας πεις το ανέκδοτο;
- Τρελός είσαι; Να κάθομαι μετά να το εξηγώ τρεις φορές;
- Σε ένα σαλούν στην άγρια Δύση μπαίνει ένας τύπος μισοπεθαμένος και με τις τελευταίες του δυνάμεις φωνάζει:
- Έρχεται ο Τζον ο κωλογαμιάς.
Και πεθαίνει. Κανείς όμως δεν του δίνει σημασία. Ύστερα από πέντε λεπτά μπαίνει άλλος ένας μισοπεθαμένος και φωνάζει:
- Έρχεται ο Τζον ο κωλογαμιάς.
Και έπειτα από λίγο πεθαίνει κι αυτός. Κανείς όμως πάλι δεν του δίνει καμία σημασία, ώσπου μπαίνει ένας βλοσυρός και σκοτεινός τύπος στο σαλούν και φωνάζει:
- Στηθείτε όλοι στον τοίχο και κατεβάστε τα παντελόνια σας.
Το είπε με τόσο επιτακτικό τρόπο, που όλοι από τρόμο το έκαναν αμέσως. Στήθηκαν στον τοίχο και αυτός τους πέρασε ένα χεράκι. Αφού τους είχε ξεσκίσει, τους λέει:
- Την κάνω τώρα γρήγορα γιατί έρχεται ο Τζον ο κωλογαμιάς.
- - Γιατί οι γυναίκες έχουν δυο ζευγάρια χείλη;
- Το ένα για να λέει μαλακίες και το άλλο για να επανορθώνει.
- - Γιατί οι άντρες είναι πολύ έξυπνοι ενώ οι γυναίκες μιλάνε πολύ;
- Γιατί οι άντρες έχουν δύο κεφάλια ενώ οι γυναίκες δυο ζευγάρια χείλη.
- - Γιατί οι γυναίκες δεν μπορούν να είναι και όμορφες και έξυπνες;
- Γιατί τότε θα ήταν άντρες.
- - Γιατί οι γυναίκες προτιμούν τους άντρες από τους δονητές;
- Γιατί οι άντρες κατεβάζουν και τα σκουπίδια.
- - Ποια είναι η δυσκολότερη εγχείρηση;
- Να βγάλεις τον πούτσο από το μυαλό μιας γυναίκας.
- Μια νέα οδηγός έκανε τις πρώτες της βόλτες με το αμαξάκι της και δεν τα πήγαινε και τόσο καλά. Σε μια στροφή σταματάει απότομα με αποτέλεσμα να τρακάρει παρά τρίχα με τον από πίσω της. Ο από πίσω της έρχεται και της φωνάζει:
- Ρε στραβή, τι έκανες εκεί;
- Μα κύριε, σας παρακαλώ. Είμαι νέα οδηγός και δεν είμαι καλή στο τιμόνι.
- Νέα οδηγός! Και δε μου λες κυρά μου, νι έχεις; (εννοεί φυσικά το αυτοκόλλητο "Ν" που μπαίνει στο πίσω τζάμι για να προειδοποιεί τους άλλους οδηγούς.)
- (Αυτή όμως άκουσε: "Κυρά μουνί έχεις;") Παρακαλώ πολύ!
- Τι παρακαλείς πολύ, ρε; Κυρά μου νί έχεις;
- Είστε αναιδής, κύριε.
- Μα τι είπα; Απλώς είπα "Κυρά μουνί έχεις;"
- (Τα πήρε κι αυτή) Ε ναι, ρε, έχω!
- Ε βγάλ΄το, κυρά μου, και κόλλα το στο τζάμι να το βλέπουν και οι άλλοι!
- Πάει ένας τύπος στο γιατρό και λέει:
- Γιατρέ μου, έχω ένα τρομερό πρόβλημα. Κλάνω συνεχώς, όμως οι κλανιές μου είναι άοσμες και δεν ακούγονται καθόλου.
- Τι μου λέτε;
- Ναι. Και, για να είμαι ειλικρινής, τόση ώρα που μιλάμε μπορεί να έκλασα και δέκα φορές.
- Ωραία, πάρτε αυτά τα χάπια και ελάτε πάλι ύστερα από ένα μήνα.
Ύστερα από ένα μήνα:
- Γιατρέ, δεν ξέρω τι είχαν τα χάπια που μου έδωσες, αλλά τα πήρα και τώρα τα πράγματα είναι χειρότερα. Κλάνω με την ίδια συχνότητα όπως πριν, αλλά τώρα βρομάνε απαίσια.
- Ωραία, τώρα που είναι εντάξει η όσφρησή σας, ας δούμε τι θα κάνουμε και με την ακοή σας.
Μετά τιμής, σας φιλώ μέχρι να τα ξαναπούμε, firefly@hol.gr
