Ήμουν νιος και γέρασα...
...και το Ιντερνέτ ξεπέρασα.

από το Χρήστο Κτενά.


Μετά από 17 χρόνια στο δίκτυο και κάτι ψιλά ένα έχω να πω. ΧΑΣΙΜΟ ΔΙΚΕ ΜΟΥ!. Χρόνου φυσικά. Αν είχα μεταφράσει τα λεπτά σε λεφτά τώρα θα ήμουν αν όχι ο Ωνάσης τουλάχιστον ο Καφάσης. Και μην ακούσω τίποτα για ψάρια! Λοιπόν αγκίστρια ρίχναμε στο Ιντερνέτ και να τι πιάσαμε: Γοβιούς, σπάρους, φαγκριά και φάλαινες. Όχι αγαπητέ μου αναγνώστη. Δε λάλησα ακόμα. Απλώς κρατώντας ακόμα ένα παλιό λογαριασμό του πολυχρονεμένου μας ΟΤΕ, αποφάσισα να κάνω και εγώ τον Ιντερνετικό μου απολογισμό.


Πράξη πρώτη λοιπόν. ΓΙΑΤΙ ΜΠΗΚΑ!

Είδα φως και μπήκα! Εσύ γιατί μπήκες δηλαδή; Άκουγα άκουγα, είχα και τον υπολογιστή στο σπίτι, είχα και ένα κολλητό, ε να μην μπώ; Πως το αγόρι κάποτε πρέπει να πάει με γυναίκα; Ένα τέτοιο και με το νετ. Άμα έχεις το εργαλείο που θα πάει θα το βάλεις και κει.


Πράξη δεύτερη. ΤΙ ΕΙΔΕ Ο ΚΙΝΕΖΟΣ!

Κινέζος βέβαια! Έτσι μου έγιναν τα μάτια από το μάτι. Τι κάτι www.skis_me.com, τι www.skis_me_kai_ksanaskis_me.org έχασα το φως μου. Εγώ το καλύτερο παιδί, μη βροντοχτυπάς τα ζάρια η δουλεία κάνει τον άντρα, το γιαπί το πηλοφόρι το μυστρί, να παίρνω μάτι; Μωρέ πήρα και έδωσα! Τι τηλέφωνα στον Σάκη τον Μάκη και τον Λάκη, τι νταουνλοαντ (download) τι πανωσηκώματα, τι είδαν τα μάτια μου καλέ. Με έπαιρνε ο Σάκης «τράβα μου 'λεγε στο χου του του που σλας, σλας, γου γου γου ντοτ μαναραμ ντοτ κομ». Τράβαγα και γω στο χου του του και νΑΑΑΑΑ το σαγόνι στο πάτωμα, καλέ η Σάσα δεν είναι αυτή με τον πελεκάνο ή φλαμίγκο είναι το πτηνό; τελικά πελεκάνος ήταν και ΔΕΝ ήταν η Σάσα αλλά έμενε το τραύμα το ψυχικό γιατί εγώ τη Σάσα την αγαπούσα και μόνο στην υποψία πως κάποτε θα την έβλεπα φάτσα κάρτα στην οθόνη να το κάνει και οικολογικά δεν αντέχω.


Πράξη Τρίτη. ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΜΕΤΑ.

Μωρέ και ένα τσιγάρο πριν έχω κάνει, και κατά τη διάρκεια, και για κατούρημα έχω πάει. Άλλο το θέμα. Κάποια στιγμή έπρεπε να πάμε και παραπέρα. Άλλωστε το μάτι είναι σαν την παραλία το καλοκαίρι. Ξεκινάς με φόρα και στο τέλος καις την πλάτη σου. Καήκαμε λοιπόν και πάμε παραπέρα. ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΑΤΗΛΟΟΟ Όνειρο κι αυτό! Τι ονειρευόμουν από παιδί; Φεραρι; Πάμε Φεράρι σαιτ (site). Χαβάη; Πάμε Χαβάη (σαιτ). Στη ΝΑΣΑ αστροναύτης; Στη ΝΑΣΑ κυβερνοναυτης (σίτ) . Ολυμπιακό; ΟΜΑΔΑ ΟΜΑΔΑΡΑ ΜΟΥ; και από αυτό έχει το μαγαζί και θύρα Επτά μάλιστα. Να μην τα πολυλογώ, ο γύρος του κόσμου σε 80 ώρες και 80 χιλιάδες τηλέφωνο. Αμα πια σιχάθηκα.


Πράξη ΤΕΤΑΡΤΗ. Πρωί!

Την Τετάρτη το πρωί λοιπόν τσιμπάει το όφωνο ο κολλητός και μου λέει με ύφος: «Χόοοοολ.» «Τρύπα είσαι και φαίνεσαι ..αλακα!!!» του απαντώ. Ακου χόλ! «Όχι μεγάλε» μου λέει «ξεκόλλα από τη Σάσα, μιλάμε για Ελλάς ον λάιν και η πιο γρήγορη δικέ μου!». Τώρα με τέτοιους φίλους που μιλάνε σαν τους φλώρους από τους δέκα μικρούς Μήτσους δεν ήλπιζα και πολλά. Αλλά μου είχε μπεί το μικρόβιο. Χολ εδώ χολ εκεί, πέφτω και γω στην τρύπά. Ε εκεί άρχισε το μπές βγες. Σε ένα μήνα βγήκε ο Νετορ η φάλαινα, μετά έφαγε και πάχυνε η Πσοφιουλινκ, άπλωσε καλώδια ο Μίλτος Ακριδης, ακούστηκε πως η Αι (όχι η Αι στο διάολο) η Αι Μπι Εμ έδινε και του πουλιού το γάλα. Κάθε μήνα αλλού γραφόμουνα, αλλού πλήρωνα και αλλού κοίταγα. Και να τα ιμελια, και να οι μετρήσεις και πόσο γρήγορα μου τα κατεβάζει η μια και η άλλη. Άκουγε και χαιρότανε η μάνα μου, σου λέει τι παλικάρι έχω γεννήσει εγώ και συναγωνίζονται ποια του κατεβάζει πιο γρήγορα αλλά κι αυτό το παιδί δεν ξεκολλάει από την έρμη την τηλεόραση και τηλεκοντρόλ είναι αυτό με 100 πλήκτρα πούχει επάνω;


Πράξη Πέμπτη. Μου η Φου;

Να μην έβρισκα και τα τσάτ; Να μην άκουγα για τις ζωντανές συζητήσεις; Μπαίνω και γώ και αρχίζουν οι Αντρουτσοι: «Μου η Φου είσαι;» «Σιγά να μη είμαι και ο Κουνγκ Φου!» Μέχρι να ψυλλιαστώ πως με ρώταγαν άμα ήμουν μειλ (όχι το γράμμα το άντρας) ή φιμειλ (το αντίθετο του άντρας δηλαδή) πήρε καιρό. Ε είπα και γω μια μέρα να βάλω ένα ψευδώνυμο πουφερνε σε γυναικείο όνομα. Τι τόθελα ο καψερός. Τι παιδί μου πρόστυχο, τι σκληρή γκόμενα, τι αντροχωρίστρα με είπανε. Και όσο τους έφτυνα εκεί οι βλάχοι. Μα καλά δεν τους έφτασε το μάτι θελαν και κοκό από το Ιντερνετ; Το τι τράβηξα και γω κι αυτοί δε λέγεται. Με την ευκαιρία. «Αγαπητέ Παναγιώτη. Όχι δεν είμαι παντρεμένη με ένα άντρα αδιάφορο. Όχι δεν είμαι ξανθιά. Ψηλή δηλαδή ψηλός είμαι, αλλά δε φοράω τακούνι. Παναγιώτη σου ζητώ συγγνώμη. Το ξέρω πως σε είχα αφήσει να ελπίζεις αλλά είσαι και φτωχός και ανώμαλος. Ε δε θα γίνει μεταξύ μας αυτό που θες!»


Πράξη Έκτη. Και ο Θεός έπλασε τον hacker.

Μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις πιάσε μια πατάτες, μια χωριάτική και βλέπουμε. Όταν έβλεπα όλα εκείνα τα παιδάκια που πηγαίνανε σχολή ηλεκτρονικών ο ΙΚΑΡΟΣ, και τα κοροΐδευα έπρεπε να προσέχω. Τι του λείπει του ψωριάρη στο Ιντερνετ; Το χακιν! Άμα έκανες το ίδιο στη ζωή αγόρι μου, μπουκαδόρο θα σε λέγανε και με το Ρωχάμη θα σε είχανε να του κάνεις τα θελήματα. Αλλά έλα που εδώ είναι νέτ και ο χάφτας που σπάει κωδικούς μαζί με τα σπυράκια του, έχει γίνει θρύλος! Ρε τι τραβάμε και μεις οι νόμιμοι!


Ξεκίνησε η ιστορία με το να χάνω τα ιμελια της Σάσας. Μετά η Σάσα έχανε τα ιμέλια της Βάνας. Μετά η Βάνα πήρε ένα ιμέλι που είχε ένα πρόγραμμα ατατς επάνω και έγινε της Βάνας το πισι, πισίνα. (Μετά πήγα εγώ στη Βάνα να της κάνω φορμάτ το δίσκο, της άρεσε και της το έκανα δυο τρεις φορές αλλά πήγε να μας πιάσει η Σάσα και το κόψαμε). Πίσω στο θέμα. Έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τις τσόντες στον Ιντερνετοπαροχέα. Μέχρι που παρενέβη αποφασιστικά ο ΜΑΣΤΕΡ και έκλεισε για δυο μέρες τα ρολά. Ε μετά ησυχάσαμε λίγο αλλά κάπου μας έστελνε ξένα μέιλ και μαθαίναμε κουτσομπολιά ένας με το όνομα BIXTIS. Τι να πει κανείς!


Πράξη Εβδόμη. Έχεις; Που την έχεις; Είναι καλή;

Τη σελίδα στο δίκτυο φυσικά! Εκεί που άρχισα να νιώθω και παλιός και αλλιώς να ή μόδα. Έχεις σελίδα στο Ιντερνετ; Έχεις οικόπεδο 5 λεπτά από Ομόνοια, στη θάλασσα επάνω. Και καλά, πήρα κινητό για να με κοιτάνε, πήρα στερεοφωνικό για το αμάξι που κάνει πιο πολύ από το αμάξι, πήρα και τη Σάσα και την κυκλοφορώ και καμαρώνω, έχω και ιμειλ αντρές (address) στο business card. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΧΩ ΚΑΙ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ;

Και πως γίνεται αυτό ρε παιδία; Τράβηξα και γω στις δύο αγελάδες να βρω ένα πρόγραμμα, είχε κάτι που το λέγανε λουκάνικο ένα άλλο που το λέγανε αράχνη, έκανα εντέλει και γω μια σελίδα για τα ζώα. Ζώα ε ζώα!


Πράξη Οχτώ. Επί δέκα.

Κάπου εκεί σκάει μύτη ο ΟΤΕς πλέον. Μούστειλαν και δυο μετοχές δώρο και όποτε θέλω λέει να περάσω να πιούμε και καφέ. Ο kafes που λές (ο Καφετζόπουλος όχι ο άλλος) μου τόχε πει. Αμόλα καλούμπα και πάρε με τηλέφωνο να παίξουμε κάνα παιχνίδι ονλαιν. Ε να μη τόκανα κι αυτό; Να μη στείλω κι ένα φακ; να μην απαντήσω και σε 30 μέλια την ημέρα από άλλους ..αλάκες σαν και μένα; Να μη κοιτάξω κάθε μέρα το χρηματιστήριο (λόγω των δύο μετοχών); Να μην κάνω και ένα νταουνλόαντ; Να μην τα πω και φεις του φέις με τον κολλητό μου τον Κυριάκο στην Αμερική πούχουμε βάλει τις κάμερες στα πισια μας; (τώρα που το θυμάμαι Καφετζόπουλε έχεις χαιρετίσματα από τον Μπούγιου). Ε να διαβάσω Ελευθεροτυπία ον λαιν, να κοιτάξω λίγο καμία κινκι, κάνα μέιλ για δουλεία, το βράδυ στο νετγκαμον, παραβραδι στο ΑΙ ΣΙ ΚΙΟΥ (αι και σι και γιου) κάνα τσάτ, λίγο ουζνετ, λίγο φουτουπου, να δω τι κατέβασαν σήμερα οι δύο αγελάδες, να την πέσω στον Storm που μάλλον γκόμενα είναι (τα μυρίζομαι αυτά) να κάνω ένα κόντακτ με το γουεμπμάστερ να μου κάνει ένα σεταπ, να μπώ ένα τσακ στο Σουνουνου να το παίζω και ενήμερος, ξημερώνει και βραδιάζει δεν πειράζει δεν πειράζει.


Πράξη Εννέα. Κατοστάρικα.

Χιλιάδες φυσικά. Τόσα θέλει λέει ο Πλαίσιος για να μου πουλήσει το υπερμηχάνημα που επιτέλους θα κάνει και καφέ και παστίτσιο και θα ξυπνάει μόνος του και θα συνδέεται μόνος του και θα κλείνει μόνος του. Τάδωσα; Τάδωσα. Τόχω τώρα στημένο και περιμένω. Είναι στην φάση που κοιτάει τις τσόντες. Έχει πάθει πλάκα. Σαν κινέζικη μαδερμποαρντ έχει γίνει. Άμα ανακαλύψει και τα τσάτ την κάναμε!


Πράξη Δέκατα.

Καλά με δέκατα δεν πεθαίνεις. Μόνο πονάει το κεφάλι, είναι σαν καράβι. Με πέταξε το μηχάνημα έξω από το δωμάτιο. Είμαι λέει μη εξουσιοδοτημένος χρήστης. Πήγα να τραβήξω τα καλώδια και εκεί που ήμουνα σκυμμένος άνοιξε το πορτάκι του cdrom τρεις φορές μπαμ μπαμ μπαμ πάνω στη μύτη μου. Τώρα είμαι στην αποτοξίνωση. Πλέον δεν πληρώνω και ΟΤΕ, το υπερμηχανημα έχει πιάσει γκόμενα ένα σουπερμίνι στα κεντρικά του ΟΤΕ και δε γίνεται χρέωση.

Ξαναβρεθήκαμε και με τη Σάσα, μάλλον το πάμε για γάμο ε καιρός είναι. Το έχω εκθέσει το κορίτσι σε όλο το δίκτυο. Έστρωσε και η δουλεία μου, πάω στα κρυφά για φορμάρισμα μια φορά το μήνα στη Βάνα, όλα ρολόι. Μόνο αγαπητέ μου αναγνώστη όλο με βασανίζει η ιδέα. Αν δεν είχα μπεί στο δίκτυο μήπως τώρα θα ήμουνα Ωνάσης; η Κάφάσης;


<-- (προηγούμενη σελίδα)

© 1996-97 Περιοδικό ΚυβερνοΓράφοι - Αλέξανδρος Μπούκουρης