γELLASτε ON-LINE

από το Γιώργο Αναγνωστόπουλο.

Τελικά ή περνάει πολύ γρήγορα ο καιρός ή η Λίνα μας πιέζει. Πριν από είκοσι μέρες ακόμα θυμάμαι ότι ετοίμαζα τα κείμενα για το 7ο τεύχος και τώρα βρίσκομαι με μια προθεσμία τριών ημερών για να βγάλω την ύλη του 8ου! Τσκ τσκ... γυναίκες. Ναι! Γυναίκες. Σε ταλαιπωρούν στα γενέθλια, στις γιορτές, στις επετείους, στου Αγίου Βαλεντίνου, τη γιορτή της μητέρας κλπ. Και καλά στο σπίτι, αλλά και μέσα στο περιοδικό να έχεις γυναίκα πάνω από το κεφάλι σου; Μαρτύριο! Τουλάχιστον πάει καλύτερα το περιοδικό. Θυμίστε μου να βάλω και κάνα gifάκι σε κάνα άρθρο.


ΚΛΑΣΙΚΟ:

Είναι ένας τύπος που είναι και γαμώ τους πωλητές και έχει ένα φίλο που θέλει κι αυτός να γίνει πωλητής, οπότε του ζητάει να έρθει κάποια στιγμή στο μαγαζί να μάθει την τέχνη. Πάει λοιπόν μια φορά και τον βλέπει να μιλάει με ένα πελάτη:

- Μια που πήρες και το καλάμι, δε θα χρειαστείς και μια απόχη;
- Α! Και βέβαια.
- Πάρε και μια απόχη. Αλλά δε θα χρειαστείς και ένα δίχτυ;
- Ε, ναι, πως... Δε λέω.
- Πάρε και δίχτυ. Αλλά τα μεγάλα τα ψάρια δε βρίσκονται στα ρηχά που θα ψαρεύεις. ’ρα θα χρειαστείς και μια βάρκα.
- Ε... Ναι...
- Ε, πάρε και μια βάρκα. Αλλά δε θα πάρεις βάρκα με κουπιά. Θα πάρεις με μηχανή.
- Σωστά!
- Α, μπράβο! Όμως πως θα την πηγαινοφέρνεις τη βάρκα; Πρέπει να πάρεις και ένα τρέιλερ.
- Χμ... Ναι!
- Ναι, αλλά το τρέιλερ δε θα το τραβάει κάνας γάιδαρος. Δε θες και ένα τζιπάκι και γι' αυτό;
- Να πάρω και τζιπάκι.

Με τα πολλά λοιπόν, πληρώνει ο πελάτης γι' όλα αυτά και φεύγει καταχαρούμενος. Ο φίλος του πωλητή είχε μείνει άναυδος:

- Καλά ρε... Πώς τον έπειθες κάθε φορά;
- Α... Αυτό δεν ήταν τίποτα. Έχασες την αρχή. Ήρθε να αγοράσει ένα κουτί σερβιέτες για τη γυναίκα του που έχει περίοδο. Και του λέω "Δε γαμάς που δε γαμάς, δεν πας για ψάρεμα;"


Είναι ένα παιδάκι ολίγον (έως πολύ) καθυστερημένο και το πάει ο πατέρας του κρυφά από τη μάνα του στις πουτάνες να γαμήσει. Εξηγεί την κατάσταση στην πουτάνα και αυτή δέχεται. Τον παίρνει τον μικρό σε ένα δωμάτιο και γδύνεται. Το παιδάκι πάει από πάνω της, κοιτάει το στήθος της και ρωτάει:

- Τι είναι αυτό;
- Αυτό είναι το στήθος μου.
- Να το μυρίσω;
- Και δεν το μυρίζεις...
- ... Ωραία μυρίζει.

Μετά από λίγο, δείχνει τον αφαλό της:

<Ι> - Τι είναι αυτό;
- Αυτός είναι ο αφαλός μου.
- Να το μυρίσω;
- Μύρισέ το.
- ... Ωραία μυρίζει.

Πάλι μετά από λίγο, δείχνει το αιδοίο της (για όσους δεν κατάλαβαν να ανοίξουν λεξικό):

<Ι> - Τι είναι αυτό;
- Αυτό είναι το γατάκι μου... (τι να πει η καημένη...)
- Να το μυρίσω;
- ’ντε, μύρισε το κι αυτό.
- ... Ψόφιο είναι;


ΚΛΑΣΙΚΟ:

Γίνεται ένα παγκόσμιο συνέδριο για να προσδιοριστεί το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο. Οι Αμερικάνοι λένε:

- Το πιο γρήγορο πράγμα είναι το φως. Ταξιδεύει με ταχύτητα τριακοσίων χιλιάδων χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.

Οι Κινέζοι διαφωνούν:

- Το πιο γρήγορο πράγμα είναι η σκέψη. Έτσι δίδαξε ο Κομφούκιος.

Και ενώ ξεκίναγε η συζήτηση επί του θέματος, γυρνάει ένας Πόντιος και λέει:

- Και όμως κύριοι, το πιο γρήγορο πράγμα είναι το κόψιμο. Το πρωί που μ' έπιασε κόψιμο ούτε να το σκεφτώ πρόλαβα ούτε να ανάψω το φως.


Εποχή: Επανάσταση του '21.
Σκηνικό: Πάνω στα βουνά.

Ένας κατάκοπος κατάσκοπος τρέχει με τη γλώσσα απ' έξω να πει στον Παπαφλέσσα πως οι Τούρκοι αρχίζουν να έρχονται προς το μέρους τους. Ο Παπαφλέσσας, το σκέφτεται λίγο και ύστερα μονολογεί...

... Μωρ' να 'ναι εκατό να πάρουμε τις χαντζάρες;
... Μωρ' να 'ναι πεντακόσιοι να πάρουμε τα τουφέκια;
... Μωρ' να 'ναι χίλιοι να πάρουμε τον πούλο;


Ήταν δυο φαντάροι που γύριζαν από την έξοδό τους το βράδυ, όποτε σε κάποια στιγμή τον έναν τον έπιασε κόψιμο. Ψάχνοντας λοιπόν κάποιο μέρος να πάει να ξαλαφρώσει μπήκε στην αυλή ενός σπιτιού με δέντρα και χορτάρια. Αφού τελείωσε και σκουπίστηκε με ένα χαρτομάντιλο σηκώθηκε να φύγει και κοίταξε τα χορτάρια για να μην τα πατήσει. Το περίεργο όμως είναι ότι ενώ έβλεπε το χαρτομάντιλο με το οποίο σκουπίστηκε δεν έβλεπε τα υπόλοιπα. Και αφού έψαξε καλά, ακόμα και με τα χέρια, δε βρήκε τίποτα. Αφού βγήκε και πήγε στο φίλο του, του το είπε και εκείνος δεν το πίστευε. Επιπλέον τον δούλευε και από πάνω. Την επόμενη μέρα, και αφού όλο το βράδυ τον είχε φάει η περιέργεια για το συμβάν, αποφάσισε να ξαναπάει για να του λυθεί η απορία. Αφού έφτασε και μπήκε στην αυλή άρχισε να ψάχνει ανάμεσα στα χορτάρια, αλλά τίποτα! Σε κάποια στιγμή βγαίνει μέσα από το σπίτι μια γρια και του λέει φωνάζοντας: "Τι κανείς εκεί παιδί μου; Φύγε γρήγορα μη φωνάξω την αστυνομία!" Και το παιδί για να δικαιολογηθεί: "Συγνώμη, αλλά πέταξα το τσιγάρο μου και ψάχνω να το βρω για να το σβήσω επειδή φοβήθηκα μην πιάσει καμιά φωτιά"."Μπράβο παιδί μου. Εύγε" λέει η γιαγιά. "Τελικά υπάρχουν και καλά παιδιά σ' αυτό τον κόσμο. Όχι σαν τον άλλο χθες βράδυ που τα έκανε πάνω στη χελώνα και αυτή μου τα φέρε μες στο σπίτι"!


Ήταν ο Βλακιάδης και ο Χαζόπουλος στο μάθημα Αγγλικών... Και λέει η καθηγήτρια...: "Θα βγείτε όλοι έξω... Θα χτυπήσετε την πόρτα... Και θα πείτε το όνομα σας... Καλά;"

"...ΝΑΙ!", λέει η τάξη... Πάει ο Γιάννης...

- (Toc Toc)
- Who is it?
- Johny...
- Johny who?
- Johny Walker!

ΧΑΧΑΧΟΥΧΑ όλη τάξη... Πάει η Μαρία...

- (Toc Toc)
- Who is it?
- Mary...
- Mary who?
- Marry Christmas!

ΧΑΧΑΧΟΥΧΑ όλη η τάξη... Πάει ο Βλακιάδης...

- (Toc Toc)
- Who is it?
- I...
- I who?
- Αϊ γαμήσου!

ΧΑΧΑΧΟΥΧΑ η τάξη και αποβολή ο Βλακιάδης... πάει ο Χαζόπουλος...

- (Toc Toc)
- Who is it?
- Tom...
- Tom who?
- Το μουνί της μάνας σου!


- Πώς προσδιορίζετε ένα δικηγόρο χασοδίκη;
- Είναι αυτός που ξέρει το νόμο, αλλά όχι το δικαστή!


- Γιατί οι άντρες έχουν την τάση να δίνουν όνομα στο πούλι τους;
- Γιατί δεν τους αρέσει η ιδέα κάποιος άγνωστος να παίρνει το 90% των αποφάσεών τους...


Μια φορά ήταν ένας Γερμανός, ένας Ιάπωνας και ένας Έλληνας και καθόντουσαν και τα έλεγαν πίνοντας...
Λέει ο Γερμανός: "Καλά παιδιά εμείς έχουμε στη Γερμανία μια mercedes η οποία πιάνει τα 300 σε λιγοστά δεύτερα....και έχει και abs ώστε να σταματάει απ' τα 300 χιλ. σχεδόν αμέσως!".
Οι άλλοι: "Σοβαρά;".
Λέει ο Ιάπωνας: "Καλά παιδιά εμείς έχουμε στην Ιαπωνία ένα τρένο που πιάνει τα 400 χιλ./ώρα και πάει από πόλη σε πόλη αμέσως!".
Οι άλλοι: "Σοβαρά;".
Λέει ο Έλληνας: "Καλά παιδιά και εμείς έχουμε έναν τύπο στη Μύκονο που την έχει 40 εκατοστά!".
Οι άλλοι: "Σοβαρά;".
Καθώς περνούσε η ώρα και είχαν μεθύσει για τα καλά....
Λέει ο Γερμανός: "Πρέπει να παραδεχτώ ότι σας είπα ψέματα... Η καλύτερη mercedes μας πιάνει τα 250 και κάνει μια ώρα να σταματήσει...".
Λέει ο Ιάπωνας: "Αφού αρχίσαμε να λέμε την αλήθεια... Να πω και εγώ ότι τρένο αυτό πιάνει τα 180 χιλ./ώρα και είναι πειραματικό μοντέλο...".
Λέει και ο Έλληνας: "Παιδιά και εγώ ψέματα σας είπα για τον τύπο που την έχει 40 εκατοστά και μένει στη Μύκονο. Στη Θάσο μένει!".


- Γιατρέ, έχω πρόβλημα...
- Τι πρόβλημα έχετε ;
- Κατουριέμαι κάθε βράδυ στον ύπνο μου...
- Γιατί;
- Να, κάθε βράδυ έρχεται ένα διαβολάκι στον ύπνο μου και μου λέει : "τσισάκια κάναμε σήμερα ;"
- Α! Αυτό είναι μόνο; Απλό! Μόλις θα ξαναέρθει σήμερα θα του πείτε : "Ναι ρε... Έκανα...!"
- Δηλαδή γιατρέ αυτό ήταν μόνο; Θα κοπεί;
- Βεβαίως! Μαχαίρι!

To βράδυ λοιπόν έρχεται και πάλι το διαβολάκι στον ύπνο του κυρίου της ιστορίας μας...

- Τσισάκια κάναμε σήμερα;
- ΝΑΙ ρε πούστη έκανα!
- Κακάκια όμως ;


- Πώς λέγεται η "μαλακία" στη γλώσσα της επιστήμης;
- Ενδοπαλαμική πεοταλάντωση!


Μετά από 20 χρόνια που έχουν να ειδωθούν 2 φίλοι Πόντιοι (σημαντικό στην πλοκή), συναντιόνται τυχαία στο δρόμο .

- Τι έκανες ρε Γιωργίκα τόσα χρόνια που δε σε έβλεπα ;
- Α ρε Κωστίκα μ' ! Σπούδαζα στην Αμερική !
- Μπα ; Και τι σπούδασες ορέ ;
- Σπούδασα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ...!
- Και τι είναι μωρ' τούτο;
- Δεν ξέρεις; ’κουσε να δεις... Στο σπίτι σου έχεις πηγάδι;
- Έχω μωρέ... δεν το θυμάσ';
- Ωραία! Έχεις μέσα νερά το πηγάδι σ';
- Έχει μωρέ! Και έχει και ψαράκια!
- Ωραία! Αυτό σύμφωνα με τη μαθηματική αναλογική σημαίνει ότι σου αρέσουν οι γυναίκες!
- Ουάο! (ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ)
- Και αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι πούστης!
- ΟΥΑΑΑΑΑΑΩ! (ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΣΤΟ FULL)
- Ναι! Κατάλαβες τώρα τι είναι η μαθηματική αναλογική;
- Κατάλαβα μωρέ! Χαζός είμαι; Ρε λέω να πάω να σπουδάσω κι εγώ τέτοιο.
- Να πας! Είναι χρήσιμο!
- Έφυγααααααααααααα!

Μετά από 20 χρόνια και έχοντας αποφοιτήσει και ο Κωστίκας γυρνάει στην Ελλάδα και συναντάει το Γιαννίκα!

- Ορέ τι κανείς, Κωστίκα μ'; Έχω να σε δω ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ χρόνια...
- Γεια σου Γιαννίκα! Τι να γίνει ορέ... Σπούδαζα στην Αμερική...
- Μπα! Και τι σπούδαζες τόσο καιρό βρε;
- Σπούδαζα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ!
- Και τι είναι αυτό; Για δώσε ένα παράδειγμα...!
- Να σου δώσω... Έχεις πηγάδι στο σπίτι σου;
- Όχι, δεν έχω...
- Ε, τότε είσαι πούστης!


Σε μια στάση του λεωφορείου ένα πανκ και ένας γέρος περιμένουν... Ο γεράκος κοιτάει το πανκ. Το πανκ του κάνει "Τι τρέχει ρε φίλε;". "Τίποτα. Τίποτα", λέει ο γέρος... Μετά από λίγο ξανακοιτάει ο γέρος και ξαναρωτάει ο πανκ "Τρέχει τίποτα ρε ; Μη σου γαμήσω τίποτα πρωινιάτικα!". "Να, ξέρεις αναρωτιόμουν... Ξέρεις πριν από κάτι χρόνια γάμησα ένα παγώνι και αναρωτιέμαι μήπως είσαι γιος μου!".


Μια Ωραία πρωία ο λαγός βαριόταν και καθόταν στον ήλιο... Εκεί που καθόταν πέρασε η αλεπού και τον ρωτάει τι κάνει. Απαντάει αυτός:
"Τι να κάνω, παίζω ζάρια, χαρτιά και γαμάω και κάνα λιοντάρι για να περνάει η ώρα..."
Γεμάτη θαυμασμό για τον λαγό, φεύγει η αλεπού. Μετά περνά ο κούνελος και τον ρωτάει τι κάνει.
"Τι να κάνω, παίζω χαρτιά, ζάρια και γαμάω και κάνα λιοντάρι για να περνάει η ώρα..."
Ο κούνελος ξαφνιάστηκε και έφυγε γεμάτος απορία. Η αλεπού εν τω μεταξύ το είπε στο λιοντάρι και πήγε αυτό στη φωλιά του λαγού και τον ρώτησε τι κάνει. Και λέει ο κούνελος:
"Τι να κάνω... Παίζω ζάρια, χαρτιά και λέω καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα..."


Το παρακάτω σκηνικό είναι γνωστό από παλιά ανέκδοτα,...
Τρεις τύποι σε ζούγκλα, ένας Γερμανός, ένας Ιταλός και ένας Έλληνας έχουν παγιδευτεί από μια ομάδα Ινδιάνων.
Μιλά ο αρχηγός..: "Γκια Να Ελευτερωτείτε πρέπει περάσετε από ντοκιμασία... Μέσα εκεί ένα κλουβί με καναρίνια... 3.000. Ένα από αυτά είναι αρσενικό... Βρείτε αρσενικό..."
Μπαίνει ο γερμανός και λέει: "Καναρινάκια μου γλυκά πείτε μου ποιο από εσάς είναι το αρσενικό;"
Όπως ήταν φυσικό δεν πήρε καμιά απάντηση (γιατί αν έπαιρνε θα τελείωνε το ανέκδοτο) και αποκεφαλίζεται...
Μπαίνει ο Ιταλός και λέει (επίσης) : "Καναρινάκια μου γλυκά πείτε μου ποιο από εσάς είναι το αρσενικό;" Φυσικά δεν πήρε καμιά απάντηση και αυτός και αποκεφαλίζεται...
Μπαίνει τέλος, ο Έλληνας (αθάνατη Ελλάδα) και λέει: "Πουτάνες Καριόλες θα σας γαμήσω όλες..."
"Θα μας κλάσεις τα αρχίδια", απαντά το αρσενικό...


Ήταν κάποτε ένας Πόντιος, ένας μαύρος και ένας Κινέζος... Ήταν άνεργοι και έψαχναν για δουλειά. Βλέπουν μια πινακίδα: ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΒΟΗΘΟΣ ! Πάει να δοκιμάσει ο μαύρος την τύχη του. Το αφεντικό εν τω μεταξύ ήταν ρατσιστής, όποτε τον πετάει έξω με τις κλοτσιές... Πάει ο Κινέζος, αλλά και αυτός φεύγει απογοητευμένος για τον ίδιο λόγο. Πάει και ο Πόντιος τον βλέπει το αφεντικό, τον κοιτάει καλά καλά και του λέει με ένα σίγουρο υφός "ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ!" Και του λέει ακόμα ότι θα αρχίσει δουλειά αύριο στις 7 το πρωί... Βγαίνει έξω από το μαγαζί ο Πόντιος και λέει στον Κινέζο (που μένανε στο ίδιο δωμάτιο) να τον ξυπνήσει αύριο στις 7 παρά τέταρτο για να έρθει να πιάσει δουλειά. Ο Κινέζος λέει εντάξει, αλλά από μέσα του λέει ότι δεν πρόκειται.
Το πρωί ο Κινέζος βάφει τον Πόντιο με μαύρη μπόγια και ο Πόντιος είναι ολόιδιος ο μαύρος. Ύστερα τον ξυπνάει στις 7 παρά πέντε. Ο Πόντιος αφού κατεβάζει Χριστοπαναγιές τρέχει να προλάβει. Στις 7 ήταν εκεί. Με το που τον βλέπει το αφεντικό (ο ρατσιστής) τον πετάει έξω επειδή νόμιζε ότι ήταν ΠΑΛΙ ο μαύρος. Κοιτάζεται ο Πόντιος στον καθρέφτη και συλλογίζεται:
"Βρε το βλάκα τον Κινέζο... Το νέγρο πήγε και ξύπνησε!"


- Ποιος είναι ο καλύτερος Εβραίος;
- Αυτός που έχει PH 5.5


Σε μια τράπεζα μπαίνουν δυο ληστές και φωνάζουν ληστεία. Ο ένας από αυτούς είναι ο αρχηγός και ο άλλος ο βοηθός. Ο αρχηγός ανεβαίνει πάνω στα γραφεία και με το ούζι μέσ' το χέρι λέει στον άλλο:

- Βαλ' τους όλους να καθίσουν με τα χέρια ψηλά στη γωνία.
- Και τη γριούλα, boss; (μια γιαγιά 110 χρόνων)
- KAI τη γριούλα, μαλάκα!

Μετά του λέει:

- ’ρχισε να τους κλωτσάς μέχρι να φτύσουν αίμα!
- Και τη γριούλα, boss;
- ΚΑΙ τη γριούλα, μαλάκα!

Ύστερα πάλι:

- Ξεγύμνωσε τις γυναίκες για να τις βιάσω!
- Και τη γριούλα, boss;
- ΚΑΙ ΤΗ ΓΡΙΟΥΛΑ ΜΑΛΑΚΑ, λέει η γρια!


- Ποιο είναι το πρότυπο της σύγχρονης γκόμενας;
- Μάτια μισάνοιχτα, ποδιά ορθάνοιχτα και μυαλά μεσάνυχτα!


Ήταν 3 συμφοιτητές και κανείς από αυτούς δεν ήταν γνωστός για τις κατακτήσεις τους (με λίγα λόγια ήταν 3 φυτά) και έμεναν στο ίδιο σπίτι. Μια μέρα ένας από αυτούς λέει στους άλλους:
- Θα δώσω 50 χιλ. δρχ. στον καθένα σας να φύγετε και να κοιμηθείτε αλλού για το βράδυ επειδή θα φέρω γκόμενα!
Οι άλλοι φυσικά δέχτηκαν. Την άλλη μέρα όταν γυρνάνε Βλέπουν παντού -σε τοίχους, παράθυρα, πόρτες, βιβλιοθήκη κ.τ.λ.- σπέρμα (κοινώς χύσι). Αμέσως τον ρωτάνε:

- Τι έγινε ρε χθες το βράδυ; Πόσες φορές έχυσες; {.}
- Εβδομήντα μόνο.
- 70; Και η γκόμενα;
- Εκατό...!

Μετά από κάτι μερούλες λέει ο δεύτερος στους άλλους:
- Παιδιά σας δίνω 80 χιλ. δρχ. στον καθένα για να φύγετε το βράδυ επειδή θα φέρω μια σούπερ-υπέρ-γκόμενα.
- Ok... Φέρ' τα!
Οποτε φεύγουν και αυτοί και όταν γυρνάνε το πρωί βλέπουν τόσο χύσι που κολλάγανε τα παπούτσια τους στο πάτωμα.

- Κάτσε ρε φίλαγα. Τι έγινε εδώ ρε χθες βράδυ; Ρωμαϊκά όργια; Πόσες φορές έχυσες;
- Μόνο Εκατό!
- 100; Και η γκόμενα;
- Κάπου στις 140...!

Μετά από κάτι εβδομαδούλες λέει και ο τρίτος της παρέας:
- Παιδιά... έχετε 100 χιλ. δρχ. για να φύγετε για το βράδυ επειδή θα φέρω μια σούπερ-υπέρ-αρχι-γκομενέρα και...
- Oκ... Καταλάβαμε. φέρε τα λεφτά
Έρχονται και αυτοί την άλλη μέρα. Έρχονται αυτοί την άλλη μέρα και κολυμπάγανε στο χύσι στην κυριολεξία.

- Ρε φίλε... Είπαμε να γαμηθείς! Όχι να μας πλημμυρίσεις! Πόσες φορές έχυσες ρε χθες το βράδυ;
- Μόνο 331 φορές...:-(
- ΜΟΝΟ; Και η γκόμενα;
- Δεν ήρθε! :-(


- Γιατί η πούτσα του άντρα είναι πολλές φορές στραβή;
- Για να καθαρίζει και τα πίσω δόντια...


Είναι λέει η κλασική υπόθεση ανέκδοτου και σε ένα αεροπλάνο πάνω από τη ζούγκλα της Αφρικής είναι ένας Έλληνας, ένας Γερμανός, ένας Ιταλός και ένας Αλβανός... Σε μια φάση (τι άλλο...;) χαλάει ο κινητήρας και το αεροπλάνο κάνει ανώμαλη προσγείωση στη ζούγκλα. Εκεί τους βρίσκουν οι ιθαγενείς και τους πάνε στο βασιλιά τους. Αυτός τους κοιτάει καλά-καλά και ρωτάει:

- Εσύ από που είσαι;
- Από την Ελλάδα!
- Εσύ;
- Από τη Γερμανία!
- Εσύ;
- Από την Ιταλία!
- Εσύ;
- Από την Αλβανία!

Σκέφτεται λίγο ο βασιλιάς και λέει:
"Μα καλά... ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΝΤΙΟΣ;"


Σε θυμάμαι και κλαίω. Είμαι ξαπλωμένη και το μου-
ντό κλάμα μου δε λέει να σταματήσει. Μ' ένα τρέμουλο η φω-
νή μου ψιθυρίζει νοσταλγικά το υπέροχο όνομα σου. Έχω καυ-
τές τις αναμνήσεις από το παρελθόν και συνέχεια, ό-
λες τις νύχτες σε σκέφτομαι. Ίσως είμαι μα-
κριά σου γιατί δε σου φέρθηκα καλά. Τώρα αισθάνομαι σαν φυ-
λακισμένη μα σ' αγαπώ πάντα. Ήσουν για μένα ο μοναδικός γα-
λήνιος τόνος της ψυχής μου. Δεν άκουσα τις συμβουλές και
μιας και σ' τα έδωσα όλα και όταν για πρώτη φορά μου ζήτησες από
το τηλέφωνο να βγούμε, τους σκοπούς σου δεν μπόρεσα να εντο
πίσω, έκανα πως δεν ήθελα μα με κατάφερες. Ζήτησες να σε γλυ-
τώσω και σε γλίτωσα. Τον ερωτά για σένα θα έπρεπε να το θά-
ψω σε μέρος απόκρυφο να μην το βρει κανείς. Αυτά είναι που
με έκαναν να ξεχάσω όλων των προηγούμενων τις κρύες φά
τσες. Θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση που τόλμησες να χυ-
δαιολογήσεις και παρεξηγηθήκαμε. Δοκίμασες μετά να με φιλή-
σεις στα χέρια, στο λαιμό και κάπου αλλού...

Αργότερα με κάλεσες στο σπίτι σου. ’ρχισες να με ξε-
μυαλίζεις. Πήρες τη φωτογραφία της άλλης και άρχισες να την ξε
σκίζεις με μανία. Δεν ξέρω γιατί σου άρεσε το στενό μου-
τράκι μου, όπως έλεγες, και ακόμα πιο πολύ η παράξενη φω-
νή μου. Aισθάνομαι απέραντη ηδονή να με βλέπεις με τις βυ-
σσινή πυτζάμες μου. Ήταν διαφανείς και σε προκαλούσαν οι
ζάρες που τρεμόπαιζαν στο φως.

Ας μην τα θυμάμαι όλα αυτά. Έχασα τον αρχη-
γό και προστάτη μου και είμαι πούλι που δεν κελαη-
δά. Τώρα θα προσπαθήσω να βρω κάποιον άλλο. Θα μάθω το τσι-
γάρο που τόσο αντιπαθούσες, θα ζήσω όπως θέλω, θα γίνω μπου-
μπούκι και γρήγορα μάλιστα.

Υ.Γ.: Αν δε βρεις να γα-
ντζωθείς αλλού, θυμήσου και
μας. Σε περιμένω.

Τώρα διαβάστε το παραπάνω γράμμα σειρά παρά σειρά, δηλαδή από την 1η στην 3η γραμμή κ.ο.κ.


Ξημέρωμα. Θάλασσα, ορίζοντας ομιχλώδης (προσπαθείτε, έτσι;) και το φως μόλις αρχίζει να κάνει τις σιλουέτες να ξεχωρίζουν.

Στο βάθος του ορίζοντα ..., ναι!, είναι τα πανιά τριών drakar, γεμάτα με φοβερούς vikings, που ετοιμάζονται να κάνουν απόβαση στις ακτές τις βρετανικής νήσου. Οι κάτοικοι, τρομαγμένοι, αρχίζουν να τρέχουν πέρα δώθε, να τρακέρνουν μεταξύ τους, πουλερικά να πετάγονται και να κακαρίζουν, γυναίκες να κλείνουν τα παράθυρα και να κρύβουν τα παιδιά τους, άντρες να προσπαθούν να μετατρέψουν τα γεωργικά τους εργαλεία σε όπλα...

Στο πρώτο από τα πλοία των vikings, ο τυμπανοκρούστης που δίνει το ρυθμό για το κουπί, προσπαθεί να εμψυχώσει-πορώσει-σεληνιάσει τους άντρες του (διαβάζουμε τις λέξεις μακρόσυρτα και με βροντερή φωνή, π.χ. ΑΑΑΑΝΤΡΕΕΣΣΣ, ):
- ’ντρες, Θα σκοτώσουμε, θα σφάξουμε, θα λιανίσουμε κάθε άντρα στο χωριό, θα παλουκώσουμε κάθε αρσενικό, δε θα αφήσουμε κανένα ζωντανό, ααααΡΓΓΓΚ, ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΛΕΠΙΔΙ, ΑΑΡΡΑΡΓΑΡ
...
(οι άντρες τα βλέπουν όλα, τα παίρνουν, φωνάζουν πολεμικές κραυγές όλοι μαζί, πανικός, όλοι αρχίζουν να κωπηλατούν με μίσος και πάθος)

Στο δεύτερο πλοίο, ο τυμπανοκρούστης που δίνει το ρυθμό, προσπαθεί να τρελάνει-πορώσει-ηθικοεξυψώσει τους άντρες του:
- ’ντρεεςς, θα καταστρέψουμε, θα κάψουμε, Ααααααα, θα αναποδογυρίσουμε, ΑΑΑαιααι, θα κλέψουμε, θα πλιατσικολογήσουμε, ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΜΑΝΤΑΡΑΑΑΑΑ!, ΑΑΡΑΦΑΦΦΣΦΦΣΦΘΣΦ...
(οι άντρες τα παίρνουν στο κρανίο, αφρίζουν, τρελαίνονται, βγάζουν πολεμικές κραυγές όλοι μαζί, και αρχίζουν να κωπηλατούν με μίσος και πάθος)

Στο τρίτο πλοίο, ο τυμπανοκρούστης που δίνει το ρυθμό, δείχνει κάπως πεσμένος:
- ’ντρες (κοφτά και κουρασμένο), γαμώ το κέρατο μου, πάλι εμείς πρέπει να βιάσουμε τις γυναίκες ...


Στην πόλη σάλος γίνεται, μεγάλο πανηγύρι
ο Αρχιδοτέλης το γλεντά, μαζί του κι άλλοι φίλοι.

Όλοι μαζί σουρώσανε, ως το πρωί τα πίνανε
Ανοίξανε τις κάνουλες και όλοι λιώμα γίνανε.

Πάνω στη σούρα την πολύ, λέει ο Αρχιδοτέλης
"Και 100 πουτάνες γάμαγα τώρα αν μου τις φέρεις".

Χασοβυζάς: "Εσύ ούτε στη δέκατη δε θα' φτανες φιλάρα
Αφού προχτές τα έφτυσες, με μια μόνο μουνάρα".

- Εγώ τον άθλο αυτό, αν δεν τον καταφέρω
όλα μου τα υπάρχοντα, σε σένανε θα φέρω.

Χορός: "Το στοίχημα το κλείσανε και δώσανε τα χέρια
και πήγανε να κοιμηθούν με την ψωλή στα χέρια".

Και το πρωί που ήτανε ο Αρχιδοτέλης ξύπνιος
θυμήθηκε τι έκανε και ένιωθε σαν ηλίθιος.

- Αισωπιάδη φίλε μου, έλα για να με σώσεις
σ' αυτή τη δύσκολη στιγμή, και συ μη με προδώσεις.

Αισωπιάδης: "Αρχιδοτέλη αφέντη μου, τι επιθυμία έχεις.
Τη συμβουλή μου αν τη θες, ευθύς τώρα την έχεις".

- Στοίχημα έβαλα βαρύ, το βιός μου θα το χάσω.
Αν με την πούτσα μου 100, γυναίκες δεν περάσω.

"Αισωπιάδη φίλε μου, πες μου τι να κάνω
για να μπορέσω 100, πουτάνες να ξεκάνω".

- Αφέντη μου την έκανες χόντρη τη μαλακία
και αν δεν ήμουνα εγώ, θα έπαιρνες τα τρία.

"Και θα σου δώσω συμβουλή, πως να τις εφακώσεις,
αλλά από σένα θέλω εγώ, να μου το ξεπληρώσεις".

"έλω όμως τη γυναίκα σου, εγώ να τη γαμήσω
και μέσα τη μουνάρα της με λύσσα να της χύσω"

- Αυτή τη χάρη που ζητάς, εγώ θα σου την κάνω
πες μου μονάχα πως, 100 πουτάνες θα ξεκάνω.

- Θα σκέφτεσαι τη μάνα σου, καθόλου δε θα χύσεις
κι αν δεν πιάσει η συμβουλή εμένα να με φτύσεις.

- Τη συμβουλή σου Αισωπιάδη μου, εγώ θα εφαρμόσω
και αν κάνω τον άθλο αυτό, θα στο ανταποδώσω.

- Αρχιδοτέλη φίλε μου, η ώρα έχει φτάσει.
Ήρθε η ώρα ο Χασοβυζάς, το στοίχημα να χάσει'.

Ο κόσμος είχε μαζευτεί στην κόκκινη πλατεία
το θέαμα αυτό να δει, με πάθος και αγωνία.

Και οι πουτάνες στήθηκαν με κώλο τουρλωμένο
για να δεχθούν τον πούτσαρο αυτόν τον ορθωμένο.

Του Αρχιδοτέλη δώσανε, μια κόκκινη καπότα
που ήτανε φωσφοριζέ και αντανακλά τα φώτα.

Και αφού εκείνος γάμαγε, τη μια μετά την άλλη
ο Χασοβυζάς χτύπαγε, στον τοίχο το κεφάλι.

Και έτσι σκέφτηκε τρόπο για να νικήσει
του Αρχιδοτέλη την ορμή, να τήνε σταματήσει.

Μια πουτάνα πλήρωσε, με πονηριά περισσή
τον Αρχιδοτέλη ήξερε καλά, αυτή πως θα γαμήσει.

Ο Αρχιδοτέλης πήδαγε με λύσσα όλους τους κώλους
αν συνέχιζε μ' εκείνο το ρυθμό, θα τους γαμούσε όλους.

Και έφτασε στη δέκατη, αυτή την πληρωμένη
'Μυλογλύφτρα' τη φωνάζανε τη 'χιλιοπηδημένη'.

Η Μυλογλύφτρα ήταν μαστόρισσα, με τέχνη στο γαμήσι
Τον Αρχιδοτέλη ήξερε, πως θα τον ξεζουμίσει.

Εκείνη του τα έριξε, τα στήθη μες τη μάπα
και έπαιζε με τα αρχίδια του, εκείνου του μαλάκα.

Στου Αρχιδοτέλη έμπαιναν, στη μούρη τα μαστάρια
πήρε τη ρόγα της στο στόμα του, απ' τη μεγάλη καύλα.

Η πούτσα του ορθώθηκε, του έγινε κοντάρι.
Μες το μουνί της έχυσε με λύσσα και καμάρι.

Ο Χασοβύζας πήδαγε, απ' την πολύ χαρά του
και πάνω-κάτω πήγαιναν τα κρεμαστά βυζιά του.

Ο Αρχιδοτέλης προσπαθεί, μάταια να συνεχίσει.
Είναι όμως αδύνατο να του ξανάρθει στύση.

Η πούτσα του δεν υπάκουε, για καλά 'χε πέσει.
Και πήγε στα σκυλάδικα να ξαναγίνει φέσι.

Την άλλη μέρα το πρωί, που είχε πια ξεμεθύσει
πήγε να βρει τον Αίσωπο, για να τόνε ξεσκίσει.

Από τότε μέχρι τις μέρες μας, αυτοί οι δύο κυνηγιούνται
όμως πολλές φορές σμίγουνε, τα δυο τους και γαμιούνται.

Σε ένα διεθνές συνέδριο τηλεφωνίας...
Ο ’γγλος εκπρόσωπος ανεβαίνει στη βήμα και κάνει την εξής δήλωση:
"Κάναμε ανασκαφές σε βάθος 300 μέτρων και βρήκαμε υπολείμματα τηλεφωνικών εγκαταστάσεων, πράγμα που σημαίνει ότι πριν 3.000 χρόνια ήδη είχαμε τηλεφωνία και γι' αυτό είμαστε ένας πολύ προηγμένος λαός κ.λπ."
Από κάτω χειροκροτήματα, χαμός και ανεβαίνει ο Γερμανός εκπρόσωπος:
"Κοιτάχτε να δείτε, τα όσα λέει ο ’γγλος συνάδελφος είναι μωρά πράγματα. Εμείς κάναμε ανασκαφές σε βάθος 500 μέτρων και βρήκαμε υπολείμματα τηλεφωνικών εγκαταστάσεων και μάλιστα με καλώδια οπτικών ινών, πράγμα που σημαίνει ότι ήδη πριν 5.000 χρόνια είχαμε πολύ πιο προχωρημένη τεχνολογία από όλους τους άλλους λαούς κ.λπ."
Περισσότερα χειροκροτήματα, περισσότερος χαμός και ανεβαίνει ο Πόντιος εκπρόσωπος:
"Εμείς σκάψαμε και στα 3 και στα 300 και στα 500 μέτρα αλλά δε βρήκαμε απολύτως τίποτα".
Παραξενεμένος ο πρόεδρος τον ρωτά: "Και τι σημαίνει αυτό;"
"Μα ότι από πολύ παλιά είχαμε κινητή τηλεφωνία!"


Δύο τύποι μοιράζονται ένα διώροφο σπίτι. Ένα βράδυ λοιπόν, κατά τις 3 τα ξημερώματα, ο από πάνω αρχίζει να παίζει ντραμς ΝΤΟΥΠ-ΝΤΟΥΠ-ΝΤΑΠ-ΝΤΟΥΠ... Ανεβαίνει ο από κάτω έντρομος, με τα σώβρακα.
Από κάτω: "Καλά ρε μαλάκα τρελάθηκες; Ξέρεις τι ώρα είναι;;"
Από πάνω: "Τελευταία πρόβα! Αύριο έχω συναυλία με το συγκρότημα. Σου υπόσχομαι ότι δε θα επαναληφθεί... "
Ο από κάτω σκέφτεται, άντε, αφού δε θα επαναληφθεί, δε γαμιέται... και φεύγει...

Το επόμενο βράδυ, χαράματα, ο από πάνω αρχίζει και κοπανάει τα ντραμς, βαβούρα, ΓΚΑΠ-ΓΚΟΥΠ, της πουστιάς. Ξυπνάει ο από κάτω, ανεβαίνει πάνω και βάζει τις φωνές..:
"ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΕ, ΔΟΥΛΕΥΩ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ, ΤΙ ΚΟΠΑΝΑΣ;"
Από πάνω: "Τελευταία πρόβα! Αύριο θα παίξουμε τελικά, σήμερα αναβλήθηκε η συναυλία..."

Ο από κάτω φεύγει, αφού πρώτα αποσπά την υπόσχεση ότι αυτή η κατάσταση δε θα επαναληφθεί. Φυσικά το επόμενο βράδυ, γύρω στις 4, ο από πάνω αρχίζει να βαράει τα ντραμς, πανικός, κόλαση, ΝΤΑΠΑΝΤΟΥΠΑΝΤΟΥΠΑΝΤΑΠΑ, ανεβαίνει ο από κάτω με την τσίμπλα στο μάτι,
"ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕ; ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ Ή ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ;"
Από πάνω : "Τελευταία πρόβα, αύριο θα ξαναπαίξουμε γιατί μας γούσταρε το αφεντικό του club..."

Το επόμενο βράδυ (κλασικά), ο από πάνω αρχίζει να 'τα χώνει στα ντραμς- ΝΤΑΠ ΝΤΟΥΠ ΝΤΑΠ ΝΤΟΥΠΑΝΤΟΥΠΑ ΝΤΑΠ, με τις ώρες. Από τον από κάτω, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση... Περνάνε δύο ώρες, ο από πάνω παίζει ακόμη, ο από κάτω νεκρική σιγή... "Ρε μπας και έπαθε τίποτα;", σκέφτεται ο τύπος, και κατεβαίνει κάτω να δει αν ο άλλος είναι εντάξει. Κοιτάει στο υπνοδωμάτιο, το κρεβάτι άστρωτο, ο τύπος πουθενά. Κοιτάει στη κουζίνα... τίποτα. Κοιτάει στο σαλόνι... τίποτα. Βλέπει φως στο μπάνιο, πλησιάζει ανοίγει τη πόρτα, και βλέπει τον από κάτω να τραβάει μαλακία.
Από πάνω : "Καλά δε ντρέπεσαι στην ηλικία σου...;"
Από κάτω : "Τελευταία πρόβα...! ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ!"


Μια μέρα ένα ποντικάκι περνούσε από ένα σημείο της ζούγκλας και καθώς προχωρούσε άκουσε κάποιον να φωνάζει βοήθεια. Κοιτάει σαστισμένος και τι βλέπει μέσα σε ένα μεγάλο λάκκο! Έναν ελέφαντα που προσπαθεί απεγνωσμένα να σκαρφαλώσει, αλλά του κάκου.
Τότε του λέει το ποντικάκι: "Μη στεναχωριέσαι φιλαράκο εγώ θα σε σώσω..."
Και αμέσως ο φίλος μας τρέχει σπίτι του ανοίγει το γκαράζ και βγάζει την Lamborgini του τη γκαζώνει και τρέχει στο λάκκο που μέσα του είναι ο ελέφαντας. Πετάει μέσα ένα σχοινί το δένει στον προφυλακτήρα και λέει του ελέφαντα να το δέσει στη μέση του. Ευθύς αμέσως βάζει την Lamborgini στην πρώτη και τραβάει το παχύδερμο έξω με ασφάλεια.
Ο ελέφαντας τον ευχαριστεί και πάει στη δουλειά του.

Ένα μήνα αργότερα...
Από το ίδιο σημείο της ζούγκλας διέρχεται τώρα ο ελέφαντας, και αυτός με τη σειρά του ακούει φωνές για βοήθεια. Κοιτάει μέσα στον λάκκο και βλέπει το ποντικάκι μέσα και του λέει: Αδελφάκι μη φοβάσαι θα σ' έχω έξω σε μισό λεπτό.
Μια και δυο δρασκελίζει το λάκκο και αφήνει την τεράστια πούτσα του να ξετυλιχτεί σιγά-σιγά προς τα κάτω. Αμέσως το ποντικάκι γαντζώνεται επάνω της και βγαίνει έξω.

Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας μας είναι...
Όταν την έχεις μεγάλη δε χρειάζεσαι ωραίο αυτοκίνητο...


’τομο μπαίνει με φοβερή γκόμενα σε κοσμηματοπωλείο.

- Θα ήθελα κάτι καλό για την κοπέλα από εδώ...
- Βεβαίως κύριε, τι θα λέγατε για αυτό το δαχτυλίδι με το διαμάντι;

Ο τύπος ρωτάει την γκόμενα αν τις αρέσει και μετά ρωτάει πόσο κάνει το δαχτυλίδι.

- 200.000 απαντά ο κοσμηματοπώλης.
- Ε! ΟΧΙ και 200.000! Θέλω κάτι πιο ακριβό για το κορίτσι μου!
- Βεβαίως κύριε, τι θα λέγατε για αυτό το περιδέραιο με μαργαριτάρια που κάνει 500.000;
- Χμμμ... Μ' αρέσει, θα το αγοράσω... Όμως... Ξέρετε δεν κουβαλάω 500.000 μετρητά, θα σας πληρώσω με επιταγή...

Ο κοσμηματοπώλης το σκέφτεται...

- Ξέρετε, το πρόβλημα με τις επιταγές είναι ότι, χμμμ..., μπορεί να είναι ακάλυπτες. Χωρίς να θέλω να σας προσβάλω, αλλά τώρα δεν μπορώ να την ελέγξω.
- Α, μην ανησυχείτε, και εγώ έμπορος είμαι και σας καταλαβαίνω... Τι θα λέγατε να σας δώσω την κάρτα μου και αύριο το πρωί που θα πάρετε έγκριση από την τράπεζα μου τη στέλνετε στο σπίτι;
- Σύμφωνοι !

Την άλλη μέρα το πρωί, ο κοσμηματοπώλης παίρνει τον τύπο τηλέφωνο:

- Ξέρετε, η επιταγή που μου δώσατε χτες... Η τράπεζα μου είπε ότι είναι ακάλυπτη...
- Ααα, μην ανησυχείς ρε φίλε... Σκίσ' την... εγώ πάντως γάμησα...!


Η δεκαεξάχρονη κορούλα, ένα ωραίο μεσημέρι, μετά το φαΐ πλησιάζει τον πατέρα της.

- Μπαμπά.
- Τι θες;
- Εεε, να (τρίψιμο του ποδιού στο πάτωμα, το δάχτυλο στο στόμα), οι φίλες μου κάνουν ένα πάρτι σήμερα και...
- Τι;! Ούτε να το σκέφτεσαι! Η κόρη μου σε πάρτι. Πάει χάλασε ο κόσμος! Θα κάτσεις μέσα.
- Έλα καλέ μπαμπά, όλες οι φίλες μου θα πάνε, άσε με να πάω, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ.
...
- Καλά.
...
- Εεε, να (ξύσιμο του κεφαλιού προς δήλωση αμηχανίας), όλες οι φίλες μου θα γυρίσουν κατά τις δώδεκα...
- Αργκ, ΔΩΔΕΚΑ! Ο κόσμος θα νομίζει ότι η κόρη μου είναι καμιά πόρνη! Οκτώ η ώρα θα είσαι όχι απλώς πίσω, αλλά στο κρεβάτι σου.
- Έλα καλέ μπαμπά, σε παρακαλώ, όλα τα κορίτσια θα γυρίσουν μαζί στις δώδεκα, άσε με να κάτσω, αν φύγω θα με κοροϊδεύουν, σε παρακαλώ.
...
- Καλά.
...
- Μπαμπά, ξέρεις, να, ήθελα να...
- Τι είναι πάλι;
- Εεεε, να (έντονο τρίψιμο του ποδιού στο πάτωμα, τα χέρια πίσω από την πλάτη), να φορέσω μίνι φούστα.
- Γουάουυυ! Αυτό τα ξεπερνάει όλα! ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΚΟΥΣΤΟ! ΠΟΥ ΟΔΕΥΕΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΝΕΟΛΑΙ(Ρ)Α; Αν είναι ποτέ δυνατό!
- Μα...
- Δεν ακούω τίποτα.
- ... (ικετευτικό βλέμμα).
- Α-πο-κλεί-ε-ται.
- Έλα καλέ μπαμπά, το θέλω τόσο πολύ...
- Το θέλεις πολύ;
- Ναι.
- Πάρε μου μια πίπα τότε.
Πέφτει στα γόνατα η κορούλα, ξεκουμπώνει το παντελόνι του πατέρα της, του κάνει ένα τσιμπούκι και ξανασηκώνεται.
- Σ' άρεσε μωρή; Σ' άρεσε;
- Καλό ήταν, μπαμπά, αλλά να... μύριζε κωλίλες.
- Εμ, βλέπεις, χτες ο αδερφός σου ήθελε το αμάξι για να πάει στα μπουζούκια.


Σκηνικό: ένα μπαρ. Αργά. Δύο φίλοι κάθονται και τα πίνουν πάνω στα ψηλά σκαμπό. Ο ένας είναι άνθρωπος της νύχτας, έμπειρος, άνετος. Ο δεύτερος είναι άσχετος με τέτοια κόλπα, ανήσυχος και όλο και στριφογυρίζει στο σκαμπό του.

Σε μια στιγμή, η πόρτα του μαγαζιού ανοίγει, αγέρας δυνατός σηκώνεται, και μια ψηλή, ξανθιά, με μεγάλα γαλάζια μάτια, ψηλά μήλα, ολόσωμο strech μίνι, γόβα στιλέτο και βλέμμα που θα σκότωνε και το Clint Eastwood στους ρόλους του σαν dirty harry, βαδίζει περήφανα μέσα.

Όλα τα κεφάλια στο μαγαζί γυρνάνε με συγχρονισμό (σγουρός!) και ο δεύτερος από τους ήρωες (ο ψαρωμένος) κινδυνεύει να πέσει από το σκαμπό προς μια στιγμή, αλλά ο φίλος του τον πιάνει από το μπράτσο.

Η κοπελιά περπατάει προς το μπαρ και διαλέγει το διπλανό σκαμπό για να καθίσει. Παραγγέλνει ένα μαρτίνι (κουνημένο, όχι χτυπημένο).

Ο ήρωάς μας δεν μπορεί να συνέλθει. Παραμιλάει στο φίλο του, κοιτώντας όλη την ώρα την ξανθιά:

- Θεέ μου, φοβερή γυναίκα. Είναι... είναι το κάτι άλλο. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο ποτέ πριν στη ζωή μου. Είναι καταπληκτική.
Ο φίλος του, ψύχραιμος και ατάραχος, σχολιάζει:
- Καλή είναι ...
- Μα τι μου λες, είναι φοβερή. Απλώς καλή; Είναι Θεά, Θεά σου λέω. Πρέπει να της μιλήσω, πρέπει. Πρέπει να πάω εκεί που κάθεται και να τη γνωρίσω. Αλλά, πώς να το κάνω αυτό; Θα με αγνοήσει, ή χειρότερα μπορεί και να μου κακομιλήσει. Θεέ μου, δε θα το αντέξω... Τι θα κάνω;
- Έλα μωρέ, μην είσαι τόσο ανήσυχος. Θα την πλησιάσεις ήρεμος και θα της πεις κάτι τρυφερό και γλυκό. Θα μπορούσες για παράδειγμα ν' αρχίσεις με κάτι σαν: Δεσποινίς, έχετε μάτια σαν τη γαλάζια θάλασσα.
- Έχετε μάτια σαν τη γαλάζια θα.... ΜΑ ΤΙ μου λες, Δεν θ' αντέξω, πώς θα πείσω τον εαυτό μου να πει κάτι τέτοιο, δεν μπορώ, πώς να το κάνω, Θεέ μου είναι τόσο όμορφη..
- Κοίτα, αυτά τα πράγματα θέλουν ψυχραιμία. Θα σηκωθείς ήρεμος, θα κάνεις δύο βήματα και απλά θα της πεις: Έχετε μάτια σαν τη γαλάζια θάλασσα.
- Μάτια σαν τη γαλάζια θάλασσα ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΣΟΥ ΛΕΩ. Δεν μπορώ. Τι να κάνω. Σαν τη γαλάζια θάλασσα... θάλασσα...

Αποφασιστικά, σηκώνεται από τα σκαμπό, και χωρίς να σκεφτεί δεύτερη φορά, στρίβει απότομα για ν' αντιμετωπίσει την ξανθιά και το σκαμπό της. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να αρθρώσει τα προδιαλεγμένα λόγια, η κοπελιά, που καθ' όλη τη διάρκεια ήταν γυρισμένη προς την άλλη μεριά του μπαρ, σηκώνεται και αρχίζει να βαδίζει προς τις γυναικείες τουαλέτες. Ο ήρωας σοκάρεται. Αυτό ήταν απρόσμενο.

Τι να κάνει τώρα; Προσπαθεί να σκεφτεί. Δεν μπορεί ν' αργήσει πολύ. Το βρήκε: θα προβάρει την ατάκα του μπροστά στον καθρέφτη του μπαρ. Στρίβει ελαφρά για να τον βλέπει και δοκιμάζει:

- Δεσποινίς, έχετε γαλάζια σαν την... Όχι δεν το είπε έτσι. Εεεε, έχετε μάτια σαν τη γαλάζια θάλασσα. 'Όχι, δε βγαίνει καλό. Θα ήθελα να σας πω ότι, τα μάτια σας μου θυμίσουν τη γαλάζια θάλασσα. Σκατά, δεν ακούγεται καλά, πρέπει να βρω την καλύτερη δυνατή έκφραση. Τα μάτια σας, είναι σαν τη γαλάζια θάλασσα!

Τα λεπτά περνούν και η εν λόγω ξανθιά εμφανίζεται να επιστρέφει από τις γυναικείες τουαλέτες πίσω στο ποτό της. Ο ήρωας, αναπνέει βαθιά, προσπαθεί να μην σκέφτεται πολύ, και μόλις η κοπελιά κάθεται πίσω στο σκαμπό της, την πλησιάζει και της λέει:

- Εεε, τα μάτια σας, είναι γαλάζια σαν τη θάλασσα.
Η κοπελιά, γυρίζει αργά, τον κοιτάει απορημένα, κάνει ακριβώς μια σωστής διάρκειας παύση, και του λέει χαμογελώντας:
- Ναι, και εσύ είσαι πολύ ωραίος. Μ' αρέσεις.
(αμηχανία και πανικός)
- Εεεε, εμμμ, εε.... Ααα... αεμ... Έχεζες μέσα ε;


Οι τρεις τους δεν χώνευαν ο ένας τον άλλο. Από ανάγκη πετούσανε μαζί στο ίδιο αεροπλάνο, μια και πήγαιναν και οι τρεις στο ίδιο συνέδριο. Ήταν κλασικοί αντιπρόσωποι του είδους τους: Ο καθολικός με το βαθυκόκκινο μανδύα του, ο Ραβίνος μαυροφορεμένος και μουσάτος, και ο ορθόδοξος με τον κεντημένο χιτώνα.

Το είδους του αεροπλάνου με το οποίο πετούσαν ήταν κατά κανόνα αξιόπιστο, αλλά ξέρετε πως είναι αυτά τα πράγματα, sometimes shit happens... Ο πιλότος πετάγεται απότομα από το cοckpit, πιάνει στην αγκαλιά του τη μοναδική αεροσυνοδό του μικρού σκάφους, βουτάει τα δύο μοναδικά αλεξίπτωτα, φωνάζει με επίσημο ύφος: "Κύριοι, το αεροπλάνο πέφτει. Ο ένας από τους δύο κινητήρες έχει καταστραφεί ολοσχερώς κι ο δεύτερος θα εκραγεί από στιγμή σε στιγμή. Σας ευχαριστούμε, που μας διαλέξατε για την πτήση αυτή. Καλή σας μέρα.", και πηδάει μαζί με την αεροσυνοδό από την πλαϊνή πόρτα.

Οι ιερείς αρχίζουν να πανικοβάλλονται. Ο ορθόδοξος πλησιάζει την πόρτα, κοιτάει έξω το έδαφος να πλησιάζει, πέφτει στα γόνατα και αρχίζει να προσεύχεται: " Κύριε μου, εγώ, που σε υπηρέτησα τόσα χρόνια, που προσπάθησα πάντα να κάνω το Θέλημα Σου, που πάντα καθοδηγούσα με τον καλύτερο τρόπο το ποίμνιό Σου, σε παρακαλώ, μην με αφήσεις να χαθώ αυτή τη δύσκολη ώρα."
Προσευχόταν με ένταση ο ορθόδοξος, και είχε ιδρώσει από την αγωνία, ώσπου, τσουπ, μες τη μέση της καμπίνας εμφανίζεται να ίπταται ένα τοσοδούλικο αγγελάκι.
- "Ησύχασε τέκνο του Παντοδύναμου", του λέει το αγγελάκι, "ο Θεός σου είναι μεγάλος και θα φροντίσει για σένα όπως έκανε πάντα ανά τα χρόνια. Πήδηξε έξω με πίστη και θα σωθείς."
Γεμάτος πίστη ο ιερέας, σηκώνεται με σταθερότητα και βουτάει στο κενό.
- ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑααααααααααααααααααααα. Α..., ακούγεται να φωνάζει, αλλά λίγο πριν συναντήσει το έδαφος, ένας θεόρατος σωρός από άχυρα εμφανίζεται και του σώζει τη ζωή.

Ο καθολικός, βλέποντας το θαύμα, πέφτει και αυτός στα γόνατα, και προσπαθεί: "Θεέ μου, που κυριαρχείς στα πάντα, μην αφήσεις εμένα, το μίζερο δούλο σου, που τόσα ακόμη μπορεί να προσφέρει στο έργο Σου..."
Προσεύχονταν κάνα πεντάλεπτο και είχε ιδρώσει και κουραστεί από την ένταση, όταν, μπλινκ, μέσα στη μέση της καμπίνας, εμφανίζεται ένα ιπτάμενο αγγελάκι.
- "Fear not, πάτερ", του λέει το αγγελάκι, "οι προσευχές σου εισακούστηκαν και δεν χρειάζεται πια να ανησυχείς. Ο θεός σου και η πίστη σου θα σε σώσουν. Πήδα έξω με πίστη και δε θα χαθείς."
Συγκινημένος ο καρδινάλιος, σηκώνεται, σκουπίζει τα δάκρυα του, και βουτάει στο χάος. - ΑΑΑΑΑΑΑΑΑιιιιιιιιιιιιιιαιαιαιαιαιιαιιιιοοοο... Ω.Ω..., ακούγεται να φωνάζει, αλλά λίγο πριν συναντήσει το έδαφος, ένας θεόρατος σωρός από πούπουλα εμφανίζεται και του σώζει τη ζωή.

Ο Ραβίνος, με το που αντιλαμβάνεται το δεύτερο θαύμα, πέφτει και αυτός στα γόνατα.
- "Θεέ μου. Ξέρω πως είμαι δεν είμαι παρά ένας ανάξιος δούλος σου και πως δε δικαιούμαι να ζητάω τίποτα, αλλά αυτός θα είναι ένας πολύ άδικος θάνατος, και θα σου είμαι πολύ πιο χρήσιμος ζωντανός. Βοήθησέ με σε παρακαλώ σ' αυτή τη δύσκολη ώρα."
Πέφτει κάτω ο Ραβίνος, χτυπιέται, σκίζει το ράσο του, κλαίει, ώσπου ξαφνικά, από τη μέση του πουθενά, κλουκ, μέσα στη μέση της καμπίνας φτερουγίζει ένα αγγελάκι με μουστάκι.
- " Ησύχασε", του λέει το αγγελάκι με το μουστάκι, "και μην ταλαιπωρείς τον εαυτό σου άλλο. Ο Θεός την έχει μεγάλη την καρδιά, κι εσύ αξίζεις να σωθείς. Πήδα έξω με πίστη και θα ζήσεις"
- ΕΕΕΕΕΕΕΕΑΑαΑααααααααεςεεαεαδγκγκγ..., ακούγεται να φωνάζει ο Ραβίνος, αλλά λίγο πριν συναντήσει το έδαφος, ένας θεόρατος λάκκος με μυτερά παλούκια εμφανίζεται ...

Κάτι τέτοιο, όπως ήταν φυσικό, τσάτισε φοβερά το Ραβίνο. Φουρκισμένος καθώς ήταν, προσπερνάει χωρίς να σταματήσει το θυροφύλακα Πέτρο, και μπουκάρει με νεύρα στο γραφείο του αφεντικού.
- Είσαι ξεφτίλας, του λέει. Εγώ σε πίστεψα κι εσύ κοροϊδεύεις. '’κουσε εκεί πήδα και θα ζήσεις. Κοίτα με πώς έγινα. Παντού τρύπες από παλούκια.
- Δε σας καταλαβαίνω κύριε, του λέει ο αρχηγός. Γιατί πράγμα μιλάτε;
- Ας τα σάπια, του πετάει ο Ραβίνος. Ξέρεις πολύ καλά για τι μιλάω. Εκείνο το σαρκαστικό αγγελάκι με το μουστάκι, που μου...
- Ποιο αγγελάκι με μουστάκι;
- Ας τα σάπια, σαν να μην ξέρεις. Εκείνο που έστειλες ...
- Σας παρακαλώ κύριε μου. εδώ, και σας διαβεβαιώνω γι' αυτό, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ αγγελάκια με μουστάκια.
- Μα τι διάολο, εμένα με παραμυθίας ένα μπασμένο με φτερά και μουστάκια. Κοίτα πως με έκανε.

(σ' αυτή τη φάση το αφεντικό τα ψιλοπαίρνει με το θράσος τούτου του μαλάκα, σηκώνεται από το γραφείο και με το σανδάλι όπως ήταν, φωνάζει όλα τα αγγελάκια που είχαν υπηρεσία εκείνη τη μέρα να παραταχθούν μπροστά του.)
- Να ρε παπάρα, λέει του Ραβίνου, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ αγγελάκια με μουστάκια.
Κόβει ο Ραβίνος τα αγγελάκια, όλα τους γλυκούλια και αμούστακα, αλλά κάπου εκεί στην τρίτη γραμμή, το τέταρτο στη σειρά προσπαθεί να κρύψει το πρόσωπο του πίσω από κάποιο άλλο.
- Να, ΝΑ, φωνάζει θριαμβευτικά ο Ραβίνος. Αυτό ήταν!
Ο αρχηγός σηκώνεται, κοιτάζει στο σημείο που δείχνει ο Ραβίνος και με μπάσα επιβλητική φωνή, κράζει:
- Αδόλφε. Δεν σου είπα να κόψεις τα αστεία στους Εβραίους;


- Έχουν βγει κάτι καινούρια προφυλακτικά που μόλις σπάσουν παίζουν μουσική...
- Τι μουσική παίζουν;
- Happy Birthday To Youuuuu.


Ήταν μια φορά κι ένα καιρό ένα ζευγάρι και αγοράσανε ένα σκύλο. Όμορφο σκύλο, δε λέω. κάθε βράδυ τον αφήνανε να τριγυρνάει στην πόλη και τα χαράματα γυρνούσε σπίτι. Μια νύχτα λοιπόν κατά τις 4 ακούει η γυναίκα κάτι γρατζουνίσματα στην πόρτα. Ανοίγει και ήταν ο σκύλος με ένα λαγό (ψόφιο) στο στόμα του. Και συγκεκριμένα το λαγό του γιου του γείτονα.

Μετά από την κατσάδα στο σκύλο, ξυπνάει και τον άντρα της, πλένουν το λαγό από τα αίματα, τον σκουπίζουν, τον στεγνώνουν και πάει ο άντρας και τον βάζει στο κλουβί του, στην αυλή του γείτονα.

Μετά από μια βδομάδα βλέπουν το γείτονα στο σούπερ μάρκετ.
- Τι κάνετε;
- Μια χαρά. Εσείς;
- Μια χαρά και 'μεις... Ο μικρός τι κάνει;
- Α... πέθανε ο λαγός του, του καημένου.
- Και δεν το έχει ξεπεράσει;
- Όχι... να βλέπετε, μετά την κηδεία κάποιος το ξέθαψε και τον ξαναέβαλε στο κλουβί του!


H ...ελαφρώς ελαφρών ηθών κυρία τελειώνει την εξομολόγηση της, σηκώνεται από το ντιβάνι του ψυχαναλυτή και περιμένει τα αποτελέσματα.

- Κυρία μου, της λέει ο γιατρός, πάσχετε από βαρύ επίκτητο μητρομανιακό σύνδρομο, ενισχυμένο από παιδικά τραυματικά αισθήματα ενοχής και αυτοκαταστροφικές τάσεις, που αναπαράγουν την απωθημένη σεξουαλικότητα και επιζούν την ισορροπία του διαπεπραγμένου υπερεγώ μέσα από την αναζήτηση του εξωσυζυγικού έρωτα.
- Α, πάρα πολύ ωραία, γιατρέ μου, απαντάει η κυρία. Τώρα, μήπως είναι εύκολο να μου τα γράψετε όλα αυτά σ' ένα χαρτί να το πάω στον άντρα μου, που πουτάνα με ανεβάζει, πουτάνα με κατεβάζει;


- Τι είναι οι εφτά νάνοι όταν δουν τη χιονάτη γυμνή;
- Seven Up!


Σε συνέδριο hi-tech για ανθρωπιστικές ανάγκες κι έτσι ήταν ’γγλοι, Γερμανοί και φυσικά Έλληνες...

’γγλοι: "Κατορθώσαμε στύση σε παιδί 8 χρόνων για μια ώρα!".
[κλαπ κλαπ κλαπ]
- Και πώς το πετύχατε αυτό;
- Μα φυσικά, με ακτίνες Χ.
[κλαπ κλαπ κλαπ]

Γερμανοί: "Εμείς πετύχαμε στύση σε γερο 98 ετών για τρεις ώρες!".
[κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ]
- Και πώς το πετύχατε αυτό;
- Μα φυσικά, με ακτίνες γάμα.
[κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ]

Έλληνες: "Εμείς κατορθώσαμε στύση σε παππού 124 ετών για πάντα!"
[κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ]
- Και πώς το πετύχατε αυτό;
- Μα φυσικά, με ακτίνες ποδηλάτου!


Σ' ένα συνέδριο λοιπόν, γενετικής, ένας Ιάπωνας ένας Γερμανός και ένας Πόντιος, εκθέτουν τις ανακαλύψεις τους:

(Γερμανός) : "Εμείς καταφέραμε να διασταυρώσουμε αγελάδα με σαρανταποδαρούσα...!"
(Δημοσιογράφοι) : "Και τι πετύχατε με αυτό;"
(Γερμανός) : "Εεεε οι αγελάδες με 40 βυζιά, άρα τεράστια αύξηση στην παραγωγή γάλακτος..."

(Ιάπωνας) : "Εμείς καταφέραμε κάτι πιο δύσκολο... διασταυρώσαμε καρπούζι με μύγα...!"
(Δημοσιογράφοι) : "Και τι καταφέρατε με αυτό;"
(Ιάπωνας) : "Ε, με το που ανοίγεις ένα καρπούζι, τα κότσια φεύγουν πετώντας και έτσι τρως άνετα το υπόλοιπο..."

(Πόντιος) : "Εμείς σχεδόν σώσαμε την ανθρωπότητα... διασταυρώσαμε μουνόψειρες με πυγολαμπίδες..."
(Δημοσιογράφοι) : "Και σε τι μας χρησιμεύει αυτό;"
(Πόντιος) : "Ε, προσέχουμε και άμα δούμε φως δε γαμάμε...!"

Mr.Clop!


Λοιπόν, ήταν κάποτε ένας χοντρός και πήγε σε ένα ινστιτούτο αδυνατίσματος να αδυνατίσει πάει στην ταμία:

- Θέλω να αδυνατίσω, λέει, να χάσω 150 κιλά!
- Α! Εύκολο πράγμα κύριε μου, θα πάτε μέσα σ' αυτήν την πόρτα και σήμερα θα χάσετε 20 κιλά!
- Α, γαμώ! Τρέχω!

Μπαίνει ο χοντρός εκεί μέσα, όπου τον περίμενε μια μελαχρινή μουνάρα γυμνή και του λέει: "Τρέχω, τρέχεις με κυνηγάς, αν με πιάσεις με γαμάς κι αν χτυπήσω το κουδουνάκι σταματάς!" τρέχει ο χοντρός, τρέχει. Ήταν στο τσακ να την αρπάξει να της 'ξηγήσει τ' όνειρο και μόλις κάνει να την πιάσει αυτή προφταίνει και χτυπάει το καμπανάκι! Όχι ρε γαμώτο λέει ο χοντρός, θα την έπιανα να πούμε και την τελευταία στιγμή...

Ζυγίζεται αργότερα, και είχε χάσει 20 κιλά. όποτε πάει την επομένη και λέει η ταμίας να πάει σε μια άλλη πόρτα για να χάσει 30 κιλά!
Μπαίνει ο χοντρός εκεί μέσα, όπου τον περίμενε μια ξανθιά κουκλάρα-κόμματος γυμνή και του λέει: "Τρέχω, τρέχεις με κυνηγάς, αν με πιάσεις με γαμάς κι αν χτυπήσω το κουδουνάκι σταματάς!" τρέχει ο χοντρός, τρέχει, ήταν στο τσακ να την αρπάξει να της 'ξηγήσει τ' όνειρο και μόλις κάνει να την πιάσει αυτή προφταίνει και χτυπάει το καμπανάκι! Όχι ρε γαμώτο λέει ο χοντρός, θα την έπιανα να πούμε και την τελευταία στιγμή...

Ζυγίζεται αργότερα, και είχε χάσει αλλά 30 κιλά. όποτε πάει την επομένη και λέει η ταμίας να πάει σε μια άλλη πόρτα για να χάσει 100 κιλά (!)
Μπαίνει μέσα, κλείνει η πόρτα πίσω του και βγαίνει από ένα δωματιάκι ένας αράπης πουτσαράς που τον είχε 2 μέτρα πεσμένο και του λέει: "Τρέχω, τρέχεις σε κυνηγώ κι αν σε πιάσω σε γαμώ -και τώρα δεν έχει καμπανάκια και μαλακίες!"


Στο μοναστήρι μια μέρα, η Ηγουμένη καλεί τις 100 καλογριές λίγο πριν την προσευχή για να τους ανακοινώσει κάτι.

Ηγουμένη: "Σε αυτό το μέρος χθες το βράδυ έγινε μια ΜΕΓΑΛΗ αμαρτία!"
99 καλογριές: "Ω. Όχι!"
1 καλογριά: "Χι χι χι!"

Ηγουμένη: "Βρήκα σήμερα εδώ κάτι αντρικά εσώρουχα!"
99 καλογριές: "Ω. Όχι!"
1 καλογριά: "Χι χι χι!"

Ηγουμένη: "Βρήκα και ένα προφυλακτικό!"
99 καλογριές: "Ω. Όχι!"
1 καλογριά: "Χι χι χι!"

Ηγουμένη: "Και ήταν και μεταχειρισμένο!"
99 καλογριές: "Ω. Όχι!"
1 καλογριά: "Χι χι χι!"

Ηγουμένη: "Και ήταν και τρύπιο!"
1 καλογριά: "Ω. Όχι!"
99 καλογριές: "Χι χι χι χι χι χι χι!"


Αυτά για αυτό το μήνα. Συγχωρέστε μου ότι λάθη (ορθογραφικά, τυπογραφικά κλπ), αλλά με πίεζε ο χρόνος και είχα και εξετάσεις. Και μην ξεχνάτε ότι περιμένω πάντα ανέκδοτα για τη στήλη στη διεύθυνση: ganagnos@glam.ac.uk.


<-- (προηγούμενη σελίδα)

© 1996-97 Περιοδικό ΚυβερνοΓράφοι - Αλέξανδρος Μπούκουρης