Aπό το Γιώργο Αναγνωστόπουλο

Cinema

Καλή χρονιά σε όλους «εκεί έξω». Το 1997 μπήκε για τα καλά εδώ και πολλές μέρες (πόσο μάλλον, όταν θα εκδοθεί αυτό το τεύχος) και το 1996 μας αποχαιρέτησε με ωραία εργάκια. Αλλά πριν από αυτά πρέπει να σας πω κάτι άλλο...
Ιδρύθηκε από την αλυσίδα κινηματογράφων το club «Cineφίλοι Assos Odeon». Απλά συμπληρώνετε μια αίτηση και έχετε τα εξής πλεονεκτήματα:
  • Έκπτωση ως και 500 δρχ. στο εισιτήριο των κινηματογράφων Assos Odeon.
  • Συμμετοχή σε ειδικούς διαγωνισμούς με θέμα τον κινηματογράφο.
  • Εκπτώσεις σε βιβλιοπωλεία και στέκια κοντά σε κινηματογράφους Assos Odeon.
  • Συμμετοχή σε προβολές avant-premiere.
  • Αιτήσεις συμμετοχής μπορείτε να βρείτε σε περιοδικά, αίθουσες Assos Odeon και από την Rapp Collins στο τηλέφωνο 6805792-5. Αφού η αίτηση σας επεξεργαστεί, θα λάβετε μια κάρτα μέλους σε μέγεθος πιστωτικής κάρτας με το όνομά σας και τον αριθμό μέλους. Η φάση είναι ότι μοιάζει αρκετά με πιστωτική κάρτα, αφού το όνομα και ο αριθμός μέλους είναι ανάγλυφοι και από την πίσω μεριά της κάρτας υπάρχει μαγνητική ταινία, πράγμα που δε χρησίμεψε πουθενά κατά την είσοδό μας. Κατά την είσοδό σας είναι απαραίτητη η επίδειξη και αστυνομικής ταυτότητας.

    Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μη βγάλετε μια τέτοια κάρτα, αφού είναι δωρεάν και ήδη το club αριθμεί πάνω από 20.000 μέλη. Και κινηματογραφόφιλοι να μην είστε, ας έχετε και μια κομψή κάρτα στο πορτοφόλι σας μαζί με τα εισιτήρια του ΕΑΣ και το προφυλακτικό. Επισήμανση: Η κάρτα δεν ισχύει για την αλυσίδα Odeon στο εξωτερικό.


    Spacejam

    Ένας τρελός εξωγήινος μεγαλοκαρχαρίας θέλει για το λούνα παρκ του, στο διάστημα, κάποιους να διασκεδάζουν τα παιδιά, γιατί έχουν πλέον βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια. Βλέπει τους σωτήρες της επιχειρήσής του στα Loony Toons, δηλαδή τους γνωστούς μας Bugs Bunny, Daffy Duck, Sylvester, Tweety, Tazmanian monster και άλλα πολλά toons της Warner Bros. Ο κύριος αυτός, όντας ο «κακός» της ταινίας, είναι έτοιμος να απαγάγει τα toons, όμως συμβιβάζεται συμφωνώντας να έρθουν οικειοθελώς αν χάσουν σε ένα αγώνα μπάσκετ από τα μικροσκοπικά τερατάκια του. Όμως δεν ξέρουν τι μπορούν αυτά τα τερατάκια να κάνουν και βλέποντας πως τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, καλούν τον άσο του NBA, Michael Jordan, να τους δώσει ένα χέρι βοήθειας. Ο Michael, μόλις είχε παραιτηθεί όμως από το NBA... Η συνεχεία επί του πανιού.

    Η εντύπωση που αφήνει το έργο είναι αρκετά καλή, αν σας αρέσουν βέβαια το μπάσκετ και το χιούμορ του Daffy και του Bugs. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα γραφικά της ταινίας είναι πολύ προσεγμένα και δένονται πολύ ρεαλιστικά με τους υπαρκτούς χαρακτήρες. Αυτή η ταινία επισημαίνει και την πρώτη εμφάνιση της Lola Bunny, μιας λαγουδίνας με στιλάκι και ατάκες κλεμμένες από την Pamela Anderson στο Barbwire. (Και για όσους δε θυμούνται το Barbwire, ας τους θυμίσω ότι είναι η μοναδική ταινία που βάλατε να δείτε το πρώτο επτάλεπτο πάνω από δέκα φορές στη συνέχεια).


    The Hunchback of Notre Dame

    Η Disney μας έχει μαγέψει τελευταία ξεθάβοντας παλιά παραμύθια και κάνοντάς τα πραγματικότητα. Έτσι μετά από το Aladdin (και το Aladdin II - the revenge of Jaffar που δεν κυκλοφόρησε ποτέ στις μεγάλες αίθουσες), το Lion King και το Pocahontas, ήρθε η στιγμή να ζήσουμε το αφήγημα του Βίκτορα Ουγκό «Ο καμπούρης της Παναγίας των Παρισίων» και όχι το «Η Παναγία των Παρισίων», όπως όλοι έσπευσαν να το μεταφράσουν για λόγους μάρκετιγκ.

    Για όσους είχανε δει μια από τις προηγούμενες ταινίες της Disney τα λόγια είναι περιττά. Ξέρουν ότι θα δουν μια απίθανη ταινία, προσεγμένη σε κάθε λεπτομέρεια που μπορεί να κάνει ακόμα και γονείς να συγκινηθούν και να χαρούν εξίσου με τα παιδιά τους. Αυτό όμως που κάνει αυτήν την ταινία ακόμα καλύτερη από τις προηγούμενες είναι ότι έχει και απίθανη μεταγλώττιση με τις φωνές του Σάκη Ρουβά και της Άλκηστης Πρωτοψάλτη στα τραγούδια και της Πέμης Ζούνη στους διάλογους. Τα τραγούδια είναι τρομερά και είναι καταπληκτικό πώς οι ελληνικοί στίχοι καταφέρνουν να μεταδώσουν τα ίδια συναισθήματα με τους αυθεντικούς. Φυσικά δε λείπει και το χιούμορ που αποδίδεται στα τρία σκανταλιάρικα αγαλματάκια που κατοικοεδρεύουν στο καμπαναριό της εκκλησίας της Παναγίας των Παρισίων και κάνουν παρέα στο συμπαθέστατο, πλην όμως αποκρουστικότατο, «Κουασιμόδακο» τους.

    Για όσους δεν έχουν διαβάσει το έργο του Ουγκό, δε θα σας πω την υπόθεση, γιατί έφτασε στα αφτιά μου πως το τέλος είναι κάπως πιο τραγικό από αυτό της ταινίας.


    The nutty professor

    Η υπόθεση του έργου (παρεμπιπτόντως ριμέικ της ομώνυμης ταινίας με τον Τζέρη Λιούις) έχει ως εξής: Ο καθηγητής Σέρμαν Κλαμπ είναι ένας πολύ εύσωμος (sic) καθηγητής πανεπιστημίου, ο οποίος όμως διενεργεί πειράματα στο χάσιμο του λίπους μέσα στο πλήρως εξοπλισμένο εργαστήριό του. Κάποια στιγμή βλέπει μια κοπέλα που του αρέσει και αυτή το βλέπει φιλικά (αχ βρε παλιομισοφόρια). Αυτός της ζητάει ένα ραντεβού και αυτή δέχεται. Όμως το κλαμπ, στο οποίο αποφάσισαν να πάνε, απέβη μοιραίο, γιατί ο κωμικός εκεί έθιξε τον καθηγητή Κλαμπ, τόσο πολύ που έβαλε τον καθηγητή σε σκέψεις. Πήγε στο εργαστήριό του και ήπιε χωρίς πολλά-πολλά το διάλυμα που είχε παράγει για το απότομο χάσιμο περιττών κιλών. Και έτσι απλά μεταμορφώθηκε σε Μπάντη Λαβ, ένα alter-ego του με υπέρμετρη παραγωγή τεστοστερόνης. Τα πράγματα περιπλέκονται, καθώς ο Μπάντη Λαβ κολλάει στην φίλη του Σέρμαν Κλαμπ χωρίς αυτή να ξέρει ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο.

    Η ταινία αυτή θα πέρναγε στα ψιλά γράμματα αμέσως, αν δεν είχε μια μικρή ιδιαιτερότητα. Ο Έντη Μέρφη σε αυτήν την ταινία παίζει σε οκτώ ρόλους, πράγμα που δε φαίνεται καθόλου, αν δεν το ξέρετε (και πάλι δε φαίνεται εύκολα). Έτσι, ο Έντη παίζει με το γνωστό, σε εμάς, εαυτό του ως Μπάντη Λαβ και, με τη βοήθεια ενός καταπληκτικού μακιγιέρ, ενσαρκώνει επίσης: τον καθηγητή Σέρμαν Κλαμπ, τη μητέρα του, τον πατέρα του, τη γιαγιά του, τον αδερφό του, το γυμναστή του, καθώς και ένα ακόμη ρόλο που υποδύεται έναν λευκό!

    Μετά από πολλά χρόνια απουσίας από το αμερικάνικο Box Office, ο βασιλιάς Έντη επιστρέφει, όπως δείχνουν οι εισπράξεις, στην κορυφή. Ο Έντη λέει πως αυτή είναι η αγαπημένη του ταινία, γιατί ύστερα από τόσες πολλές ταινίες, επιτέλους κάνει αυτό που πάντα ήθελε: να δημιουργεί χαρακτήρες. Βοηθός του σε αυτό, ο μακιγιέρ του Ρικ Μπέικερ (τρις βραβευμένος με το βραβείο Όσκαρ): «Κάθε μέρα επί δυόμισι μήνες χρειαζόμασταν περίπου 3½ ώρες για να μεταμορφώσουμε τον Μπάντη Λαβ σε Σέρμαν Κλαμπ». Ο κύριος Μπέικερ έχει ανάγει το μακιγιάζ σε επιστήμη, όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας στην ταινία.


    Πριν σας αποχαιρετήσω να σας πω να μην ξεχάσετε τα πολλά υποσχόμενα "Striptease" με την Demi Moore και το "12 Monkeys" με το σύζυγό της Bruce Willis.

    Καλή χρονιά και χρόνια πολλά.